جشنواره چهلم فیلم فجر تقریبا به نیمههای خود رسیده و تا امروز حتی یک فیلم که شایسته دریافت جایزه از این رویداد باشد، در خانه جشنواره (برج میلاد) اکران نشده است. اگرچه هنوز نیمی از آثار مانده تا روی پرده بروند، اما اگر در ادامه هم اتفاق خارقالعادهای رخ ندهد، بعید نیست که چهلمین دوره جشنواره، یعنی زمانی که این رویداد باید به پختگی و بلوغ حرفهای رسیده باشد، ضعیفترین دوره جشنواره در همه ادوار تاریخ خود لقب بگیرد. اگر کیفیت فیلمها را که مهمترین فاکتور تعیین سطح جشنوارههاست، علیالحساب کنار بگذاریم، تنوع ژانری و بیرون آمدن دوربین فیلمها از چاردیواری آپارتمانها امیدبخش است. اگرچه بعید نیست که نگرانیهای کرونایی در بیرون آمدن فیلمها از آپارتمانها و فضاهای سربسته نقش داشته باشد، اما به هر تقدیر، فیلمها در فضای تازهای روایت میشوند و بازیگران، نقشهای دشوارتری را محک زدهاند. بیشتر فیلمهای جشنواره از جمله فیلم «برف آخر» در شرایط دشوار آب و هوایی و فضاهای بیرونی تصویربرداری شدهاند و این موضوع رنگ و روی اکران را برای مخاطبان سینما متحول خواهد کرد. فیلمهای «مرد بازنده»، «علفزار» و «برف آخر» فعلا در میان فیلمهای اکران شده خانه جشنواره بیش از دیگران موردتوجه قرار گرفتهاند. احتمالا این سه فیلم در بخشهای بهترین بازیگری، بهترین فیلمنامه و بهترین کارگردانی نامزدهای جدی خواهند داشت.
