او که فقط در ابتدای فیلم به عنوان نقش پدر خانواده حضور داشت بارها مورد تشویق اهالی رسانه قرار گرفت رویگری در جواب این تشویقها گفت: چقدر دلم براتون تنگ شده بود! این بازیگر که به سختی و با کمک به صندلی نشست رسید، از دلتنگی خود برای سینما و فیلم دیدن گفت و اظهار کرد که سالهاست به واسطه بیماری از این محیط فاصله گرفته و کسی هم پیشنهاد ویژهای به او نمیدهد. اما نشست خبری این فیلم حاشیههای دیگری نیز داشت. در نشست خبری یکی از خبرنگاران از عباس نادران پرسید که به نظرتان چند هنرمند مستقل از جشنواره کنار گذاشته شدهاند تا آقازادهای مثل شما هم ردای هنرمندی به تن کند؛ عباس نادران اینگونه پاسخ میدهد که این را از دبیرخانه جشنواره بپرسید. اما رضا رویگری یک شوخی داشت که جالب بود؛ او گفت: اگر جزو آقازادهها بودند دستمزد بیشتری میگرفتم؛ فکر میکردم ایشان هم مثل ما اجارهنشینند! دیروز هم مدیر امور سینماهای فجر گفت: آرای مردمی جشنواره در حال شمارش است و پس از ۳روز اول به شکل روزانه اعلام خواهد شد. در واقع امروز نتیجه نخستین دوره آرای مردمی اعلام میشود.
خلاصه داستان: بعضی رازها بهتره فاش بشن، برخی هرگز… باید دفن بشن یه جایی دور از دسترس، برای همیشه. بهرام رادان، تهیهکننده: من در رشته مدیریت تحصیل کردهام و به کار تهیهکنندگی علاقهمند هستم و از سال ۹۱ کارت تهیهکنندگی گرفتهام. بازگشت سرمایه برای من که بخش خصوصی هستم در سینمای ایران چندان مطمئن نیست و باید دید در ادامه چه میشود. تعامل خوبی با قوه قضائیه داشتیم و دوستان در سازمان سینمایی همراهی خوبی داشتند. فیلم میگوید حقیقت بر مصلحت ارجح است.
کاظم دانشی، کارگردان: حضور علفزار در جشنواره شهامت میطلبید و خداراشکر به تعامل با دوستان سازمان سینمایی رسیدیم که فیلم را روی پرده ببینیم. این فیلم اقتباسی از پروندههای حقیقی است. در واقع فیلم ترکیبی از چند پرونده است و سعی کردم اشتراکات آنها را پیدا کنم.
سارا بهرامی، بازیگر: پیرامون ایفای نقش یک زن قربانی تجاوز گفت: این شانس را داشتیم که در جلسات بازپرسی شرکت کنیم و با جریانی که رخ میدهد از نزدیک آشنا شویم اما با خانمهایی که با چنین مشکلی مواجه شدهاند، صحبتی نداشتم. برای بازی کردن در نقش «سارا» دلایل شخصی دارم، البته ربطی به تجاوز ندارد، لطفا قصه نسازید!
پژمان جمشیدی، بازیگر: یکی دو بار با آقای دانشی و خانم بهرامی به دادگاه رفتم تا فضا را از نزدیک ببینم و بتوانم به نقشم نزدیک شوم. قبل از اینکه بازیگر بشوم هم جشنواره برایم خیلی مهم بود و هنوز هم برایم جذابیت دارد و در حد جام جهانی برایم مهم است، شاید من اگر خودم کارگردان بودم این نقش را به بازیگری مثل خودم پیشنهاد نمیکردم.
خلاصه داستان: پس از فوت ناگهانی پدر خانواده، نادر که پسر بزرگ اوست باید تمام مخارج آیسییو و کفن و دفن او را متقبل شود. خانواده آنها که در حاشیه شهر زندگی میکنند درآمدی جز فروش سبزی ندارند و...
حسین نمازی، کارگردان: ایده این فیلم وقتی من در یک اداره ثبت احوال بودم شکل گرفت. من در آن اداره افرادی را دیدم که با داستانی شبیه به فیلممان روبهرو بودند. فیلم ما یک ملودرام است، نه یک فیلم کمدی، ما یک ملودرام شیرین تولید کردیم.
رویا تیموریان، بازیگر: سناریوی این فیلم من را جذب کرد و دوست داشتم نقش نازی این فیلم را بازی کنم. فیلم به همه سوالات پاسخ میدهد. فیلم به اندازه کافی روشن، روان و شیرین است. خیلی خوشحالم که با این گروه خوب کار کردم. این فیلم ۹۰دقیقه زندگی شیرین را به مردم هدیه میکند و به یاد عزیزانشان میاندازد. از این تیم خوب و جوان ممنون هستم. متاسفانه سالهاست که برخی قبل از اینکه فیلمها را ببینند دربارهاش قضاوت میکنند، بیایید به سینما کمک کنیم.
سینا مهراد، بازیگر: روزی که این فیلم به من پیشنهاد شد، اولین چیزی که به آن فکر کردم قدرت ریسک حسین نمازی بود. وقتی سناریو را خواندم، دیدم چه سناریوی جذابی است. من همیشه شمال تهران ورزش میکنم اما برای این نقش به باشگاههای جنوب تهران رفتم و با آن آدمها انس گرفتم. من و نازنین بیاتی واقعا مثل یک خواهر و برادر هستیم و به اندازه خواهرم برایش ارزش قائل هستم.
نازنین بیاتی، بازیگر: من و آقای مهراد خیلی با هم تمرین کردیم، نکته مهم این بود که بین ما رقابت نبود و سعی کردیم هر کدام برای ایفای نقش به همدیگر کمک کنیم.
