علیخانی جز مجریانی است که هر از گاهی به دلیل برنامه‌ها و اتفاقاتی که رقم زده است در صدر حاشیه‌های رسانه‌ای قرار گرفته است. این چند روز هم با خودکشی کودک کاری که زمانی مهمان «ماه عسل» بود یک بار دیگر نوک پیکان برخی از این انتقادات قرار گرفت.

انتقاداتی که شاید در وهله اول خود تلویزیون را نشانه رود که در برخی از برنامه‌ها، بدون نظام مشخص و هدفمند و در راستای یک نمایش رسانه‌ای حتی با هدف خیر، مردمی از طبقه پایین جامعه را به دلیل درد و فقر و بدبختی‌هایش سوژه خود می‌کند و بدون در نظر گرفتن پیامدها و عواقب بعدی برای آن اشخاص ممکن است در کوتاه مدت و در حداقلی ترین حالت شماره کارتی هم برای واریز کمک‌های خیرین و یا جلب توجه مردمی به سوژه داشته باشد.

هرچند علیخانی این میان نشان داده است که با راه اندازی کمپین‌های مختلف و هماهنگی با نهادها، دغدغه‌های بیشتری را پیگیری کرده است و حتی با حجم تلخی‌هایی که پس از این خودکشی ایجاد شد درپی پاسخ هم برآمد و در جملاتی از تلاش‌هایی که برای چنین بچه‌هایی فراتر از یک برنامه تلویزیونی بود نوشت: «رضا ۷ سال پیش مهمان «ماه عسل» شد. وقتی قرار شد موضوع کودکان کار برای اولین‌بار در تلویزیون مطرح شود، رفقای جمعیت امام‌علی که در زمینه بچه‌های کار فعالیت می‌کردند و دنبال تحصیل و آموزش آنها بودند، گروه ما را با تعدادی از این بچه‌ها آشنا کردند، مستندی ساخته شد و بچه‌های جمعیت، با کسب اجازه از خانواده‌ها، تعدادی از بچه‌ها را به برنامه آوردند تا همه -تاکید می‌کنم همه- دردهای زیر پوست شهر را ببینیم و کاری بکنیم؛ چه کسانی که مسئولیت قانونی دارند و چه انسان‌هایی که از دستشان کاری برمی‌آید.»