به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما، یک سال پیش در چنین روزی، هجدهم دی ۱۳۹۸، جمهوری اسلامی ایران در واکنش به ترور سپهبد سلیمانی، در عملیات موسوم به ”عملیات شهید سلیمانی ۱“چندین موشک به عین الاسد شلیک کرد؛ در هفته‌ها و ماه‌های اولیه، آمریکایی‌ها اعلام می‌کردند که این حملات خسارات جانی نداشته است.
  در ۲۳ دی ۹۸، تنها پنج روز بعد از حمله، تیم گارلند، یکی از فرماندهان نظامی آمریکا اذعان کرد که دو نگهبان آمریکایی از شدت انفجار‌های موشکی از برجک‌های نگهبانی به بیرون پرت شده اند. در ۲۶ دی، هشت روز بعد از حملات، مقامات پنتاگون اعتراف کردند؛ ۱۱ نیروی آمریکایی را از عین الاسد به یک بیمارستان نظامی در پایگاه احمد الجابر در کویت منتقل کرده اند.
  رسانه‌های کویتی از جمله نشریه القبس، اما از انتقال ۱۶ آمریکایی به این بیمارستان و انتقال برخی از آن‌ها به آی سی یو خبر داد. در ۴ بهمن ۱۳۹۸، ۱۶ روز بعد از حمله، پنتاگون اعلام کرد ۳۴ نیروی نظامی آمریکایی در اثر حملات ایران دچار ضربه مغزی شده‌اند.

 چرا پایگاه عین الاسد برای آمریکایی‌ها مهم بود؟
  پایگاه عین الاسد در عراق، یک فرودگاه نظامی با باند فرود به طول ۴۰۰۰ کیلومتر است. این پایگاه هوایی که پس از پایگاه هوایی البلد (نزدیک فرودگاه بغداد)، دومین پایگاه هوایی عراق واقع در منطقه هیت در استان سنی نشین الانبار در غرب عراق، ۵۰ کیلومتر مربع مساحت و ۳۰ کیلومتر محیط دارد. این پایگاه، همچنین در فاصله ۱۳۵ مایلی مرز سوریه قرار دارد.
  آمریکایی‌ها به پایگاه الاسد، علاقه خاصی داشتند. این پایگاه، از اولین مناطقی بود که بعد از حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ نیرو‌های آمریکایی در آن مستقر شدند. هنگ ویژه هوایی استرالیا در ۱۶ آوریل ۲۰۰۳، برای اولین بار از این پادگان استفاده کرد و بعد از آن در ماه مه ۲۰۰۳ آن را هنگ سوم زرهی آمریکا تحویل داد.
  اولین تفنگداران آمریکایی در ماه مارس ۲۰۰۴ وارد این پایگاه آمریکایی شدند. الاسد، بزرگترین پایگاه آمریکایی در غرب عراق است و از نظر مسافت با منطقه سبز در بغداد برابری می‌کند.
  این پایگاه به تدریج به کانون اصلی کاروان‌های نظامی تبدیل شد و صد‌ها تانکر سوخت در آن رفت و آمد داشتند. محموله‌های بزرگ سوخت، از اردن و در مسیر‌های خطرناک به این پایگاه منتقل می‌شد. این پایگاه به قدری از نظر آمریکایی‌ها امن بود که هشت ساعت طی مسافت کامیون‌ها برای انتقال سوخت به این پایگاه را بر استقرار در پایگاه‌هایی با حفاظت و امنیت کمتر ترجیح می‌دادند.
  در این پایگاه تا سال ۲۰۱۰ یعنی زمان ترک این پایگاه، بیش از هجده هزار نیروی نظامی آمریکا در آن حضور داشتند.
  برای آمریکایی‌ها که عاشق تفریح هستند، انتقال به این پایگاه را برای خود به حکم ترفیع شغلی می‌دانستند چرا که در این پایگاه، استخر‌های سرپوشیده مجهز برای شنا، سالن سینمایی بسیار مجهز به سبک سالن تئاتر در پایگاه آناکوندا (یکی از مجهزترین پایگاه‌های آمریکایی در جهان)، باشگاه‌های بدنسازی بسیار مجهز، دفتر پست و اینترنت رایگان با سرعت بسیار بالا، بیمارستان‌های مجهز، رستوران‌هایی با غذا‌های امریکایی و بین المللی از مرغ سرخ شده کنتاکی تا پیتزای ایتالیایی وجود داشت و پنتاگون، سربازان مناطق دیگر را نیز برای بالابردن روحیه به این پایگاه می‌فرستاد.

  این پایگاه، همچنین مجهز به کارخانه تهیه آب آشامیدنی بود که برای دیگر سربازان آمریکایی در منطقه نیز آب ارسال می‌کرد.
  در این پایگاه همچنین برای سربازان آمریکایی، کنسرت برگزار می‌شد و آهنگ توهین آمیز به عراقی‌ها با نام حاجی دختر ("Hadji Girl") توسط جاشوا بلی (Joshua Belile)، در سال ۲۰۰۵ در این پایگاه، ضبط شده بود. این آهنگ که در ماه مارس ۲۰۰۵ در یوتیوب منتشر شد، آهنگی از شادی سربازان آمریکایی از قتل دختران منطقه الحدیثه بود که جنجال بسیاری به پا کرد.
  یوتیوب بلافاصله این آهنگ را حذف کرد. در این آهنگ، سرباز آمریکایی از داستان یک دختر عراقی در حدیثه می‌گوید که از او به عنوان سپر انسانی استفاده کرده است. این پایگاه از مناطق مسکونی در عراق دور است و به همین دلیل دسترسی هوایی به آن آسانتر است. داعش هرگز به این پایگاه نزدیک نشد. هر سیاستمدار و مقام آمریکایی تمایل داشت از این پایگاه دیدن کند و آن را به عنوان نماد قدرت آمریکا در عراق بازنمایی می‌کردند. در سوم سپتامبر ۲۰۰۷، جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور وقت، کاندولیزا رایس، وزیر امور خارجه‏ رابرت گیتس، وزیر دفاع و ژنرال پیتر پیس، رئیس ستاد مشترک آمریکا از این پایگاه دیدن کردند.