به گزارش خبرنگار جامعه خبرگزاری فارس،بهناز محرم‌ زاده، کوهنورد مبتلا به بیماری ام اس، در برنامه شب نشینی شبکه جام جم، گفت: من سال ۱۳۸۲ وقتی به پزشک مراجعه کردم متوجه شدم که مبتلا به بیماری‌ام اس هستم اما فقط دو ساعت مغلوب این بیماری شدم چون تنها چیزی که درباره این بیماری می‌دانستم ناتوانی بود.

 وی ادامه داد: در راه برگشت از بیمارستان فقط گریه می‌کردم چون آدم سرزنده و شادی بودم، اما بعد از دو ساعت یک لحظه‌ ایستادم و با خودم فکر کردم که اگر قرار است با این بیماری بجنگم پس پیروز این میدان من هستم.
 
محرم ‌زاده بیان کرد: من در ترکمن صحرا در شهر گنبد طاووس به دنیا آمدم و فرزند طبیعت هستم، اما‌ ام اس زندگی من را تغییر داد. البته من از این بیماری سپاس گذارم زیرا درست است اولش ناخوشایند بود اما در دلش هزارن زیبایی به من هدیه کرد.
 
این بیماری مبتلا به ام اس،توضیح داد: من به این باور رسیدم که هر آنچه که در زندگی ما وجود دارد، سراسر محبت است، گاهی این محبت‌ها زیبا نیست، گاهی سخت است و گاهی پر از رنج است، اما همین محبت‌های پر درد و رنج است که درس قشنگی از زندگی به ما هدیه می‌کند.
 
محرم ‌زاده اظهار کرد: در زندگی مشکلات و اتفاقات زیادی برای هر فردی رخ می‌دهد اما مهم این است که ما به آن مسأله چگونه نگاه می‌کنیم و زندگی خودمان تغییر می‌دهیم.

محرم ‌زاده بیان کرد: من و همسرم در سال ۱۳۸۶ تصمیم گرفتیم درباره شرایط بیماری‌ام اس بیشتر به مردم توضیح دهیم، چون همه مردم از‌ ام اس فقط ناتوانی‌های آن را می‌دیدند، ما خواستیم به مردم بگوییم‌ام اس نه تنها ناتوانی نیست بلکه کشف توانمندی‌های پنهان ماست.
 
وی ادامه داد: چون من و همسرم در صعود علم کوه در سال ۱۳۸۵ با هم آشنا شده بودیم، تصمیم گرفتیم در قله دماوند عقد کنیم، چون می‌خواستیم از این طریق درباره بیماری‌ام اس به مردم اطلاعات بیشتری بدهیم.
 
محرم ‌زاده توضیح داد: ما یک شعار هم داشتیم و آن این بود که «احترام به دماوند، احترام به طبیعت ایران است»، زیرا اگر طبیعت نباشد ما هم وجود نخواهیم داشت.
 
این بیمار مبتلا به ام اس اظهار کرد: یکی از چیز‌های که باعث می‌شود که فردی بتواند با بیماری‌ام اس بجنگد عشق به زندگی است و اینکه بدانیم ما معجزه‌گر زندگی خود هستیم و باید برای آینده خودمان برنامه‌ریزی کنیم.
 
این کوهنورد ایرانی گفت: وقتی همسرم در زندگی اراده من را دید خیلی به من کمک کرد و باعث شد من به شکل ویژه‌تری به کوهنوردی و دوچرخه سواری نگاه کنم.
 
وی ادامه داد: من ورزش دوچرخه سواری را هدفمند آغاز کردم زیرا می‌خواستم به پا‌هایم بفهمانم که همیشه باید پر قدرت حرکت کنند، چون اگر پا‌هایتان قدرتمند باشد شما می‌توانید به سمت اهدافتان قدم بردارید.

عظیمی، همسر خانم محرم‌زاده گفت: من اولین بار که همسرم را در کوهنوردی دیدم و متوجه شدم با وجود بیماری‌ام اس، همچنان با اراده ادامه می‌دهد، این موضوع باعث شد من بخواهم کنارش باشم و او را در تمام زندگی همراهی کنم.
 
وی ادامه داد: خیلی از افراد به من می‌گفتند بیماری همسرت خوب نخواهد شد اما من به همسرم گفتم ورزش را جدی‌تر دنبال کند و او نیز دو میدانی و دوچرخه سواری را انتخاب کرد، که این موضوع بسیار خوشایند بود.

انتهای پیام/