« علی اکبر کریمی» روز جمعه در  جرسان بازدید استاندار مرکزی از روستای هزاوه و امامزاده این روستا افزود: انتظار است این مهم در سفر قریب الوقوع رئیس‌جمهور به استان مرکزی مطالبه و مصوبه آن اخذ شود.

وی بیان کرد: هزاوه خطه بزرگ مردان تاریخ ساز است و نیاز است استاندار مرکزی یک سفر ویژه برای این روستا در اولین فرصت پیش بینی کنند.

نماینده مردم اراک، کمیجان وخنداب در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: روستای گردشگری هزاوه پتانسیل‌های ویژه در بخش زیارتی، سیاحتی، اقتصادی و گردشگری دارد.

کریمی عنوان کرد: نیاز است در این روستا بازارچه دائمی و نمایشگاهی محصولات کشاورزان به عنوان یک نیاز مهم ایجاد شود.

دهیار هزاوه نیز در این بازدید گفت: روستای هزاوه یک منطقه گردشگری است و تردد در این خطه زیاد است.

« حدیث حسینخانی» افزود: راه اصلی این روستا با مشکلات جدی همراه است.

وی بیان کرد: اقداماتی در این روستا انجام شده اما کافی نیست و با کندی پیش می‌رود و در فصول سرد و با بارش برف و باران خطر جاده‌ای چند برابر می‌شود.

دهیار هزاوه ادامه داد: 
پراکندگی روستا از دیگر مشکلات است و سرانه ارزش افزوده‌ای که دهیاری می‌گیرد بر اساس جمعیت است اما وسعت روستا زیاد و کوهستانی است.

حسینخانی اظهار داشت: نیاز است با تلاش بیشتر از اعتبارات ملی برای هزاوه بهره‌گیری شود تا زیرساخت‌ها مهیا شود و مشکلات این منطقه کاهش یابد.
وی بیان کرد: طرح هادی از دیگر مشکلات است که در روستای هزاوه خیلی به آن توجه نشده و انتظار است بنیاد مسکن طرح‌ هادی را با قوت بیشتری دنبال کند
دهیار هزاوه افزود: امامزاده روستای هزاوه نیازمند توجه ویژه است و آیینه‌کاری‌های داخل حرم در حال تخریب است و میراث فرهنگی واوقاف و امور خیریه باید به این مکان توجه جدی داشته باشند.
حسینخانی اظهار داشت: فرسودگی شبکه آب از دیگر مشکلات است که سال‌های سال در روستای هزاوه مغفول مانده و نیازمند اصلاح شبکه است.
روستای هزاوه زادگاه امیرکبیر بزرگ از توابع بخش مرکزی اراک در ۱۸ کیلومتری غرب این شهرستان قرار دارد که با بافت کوهستانی و آب و هوای بکر، خطه‌ای مناسب برای باغداری و دارای مزارع وسیع انگور است.

این روستا علاوه بر ویژگی‌های تاریخی، دارای ذخایر آب فراوان، آب و هوای کوهستانی و چشم‌اندازهای طبیعی و معماری است.

هزاوه دارای چشمه‌های متعددی بوده که در فصل بهار تعداد آن‌ها بیشتر هم می‌شود و از این‌رو نام این روستا را «هزارآبه» نیز گذاشته بودند که بعداً به «هزارآوه» و به مرور به «هزاوه» تبدیل شد.