به گزارش خبرگزاری تسنیم از میناب؛ باران و بارندگی در فرهنگ ما ایرانیان و مسلمان همواره به عنوان جلوه‌ای از رحمت بی‌بدیل رب العظیم شناخته شده‌است و همه آن‌را به عنوان یک نعمت می‌شناسند نعمتی که حیات نباتات و جمادات و حیوانات اعم از ناطق و عاقل و غیرمعقول را تضمین می‌کند و همیشه با شروع باران اولین دستانی که به دلیل شکرگذاری منعم و نعمت به آسمان بلند می‌شود روستانشینان و کشاورزان هستند. 

اما چندسالی است‌که در برخی از مناطق هرمزگان باران برای مردم به ویژه در مناطق روستایی ایجاد زحمت می‌کند؛ قطع آب و برق، قطع راه‌های مواصلاتی، آبگرفتگی منازل، تخلیه اضطراری، شکستن‌پل‌ها، خسارات جانی، مشکل برای بیماران، از بین رفتن محصولات کشاورزی و ... هیچ‌کدام مسئله‌ای نیست که به توان به آسانی از کنارشان رد شد چرا که هرکدام از اینها تبعات گاها بلندمدتی را در پی‌دارد.

اما درمان همه این دردها در واژه‌ای به نام تدبیر خلاصه می‌شود؛ متأسفانه کشور ما همواره به مدیریت بحران عادت کرده‌است و بیشتر به جای اینکه به دنبال مدیریت پیش‌از بحران باشد مدیرانش خود را در بحران‌ها ظهور و بروز می‌دهند در حالی که اینچنین نباید باشد. 

وقوع بحران فرصتی است برای شناسایی نارسائی‌ها و تبدیل آن‌ها به فرصت با مدیریت صحیح پسا بحران تا دیگر چالش‌هایی که مشاهده می‌شود پیش نیاید مسئله‌ای شاید پیش از این مرسوم نبوده‌است اما دولت مردمی ایران قوی که با هدف ریل‌گذاری صحیح کشور در توسعه، پیشرفت، اقتصاد و ... روی‌کار آمده‌است باید این نوع مدیریت را در دستورکار قرار‌دهد؛ چرا که این دولت اولین دولت انقلابی در طلیعه گام دوم انقلاب است و گام دوم انقلاب بایستی گام اصلاح امور به نفع مردم باشد. 

عموما سیلاب‌ها در شرق هرمزگان یک سری سیلاب به‌هم پیوسته‌است که از جنوب کرمان شروع می‌شود و رودان و میناب را نیز درگیر خود می‌کند؛ شاید بتوان گفت این نوع از سیلاب‌ها به جز سال 98 آخرین بار در اوایل دهه 70 رخ داد که مشکلات فراوانی را ایجاد کرد و خسارت‌های فراوانی به شهر جیرفت که مرکزیت جنوب کرمان را برعهده دارد وارد کرد و همچنین در همان‌سال‌ها شرق هرمزگان و میناب نیز شاهد سیلابی سنگین بود که خسارات بسیاری نیز برجای گذاشت اما حال که حدود 3دهه از آن سال‌ها گذشته‌است انتظار می‌رفت دیگر شاهد این مشکلات نباشیم چرا که به قول سردار شهیدمان در دل هر تهدیدی چندین فرصت نهفته‌است و دولت‌های گذشته بایستی این تهدیدها را شناسایی و رفع می‌کردند. 

اقدامات قرارگاه مدینه منوره در سیلاب دهه آخر دی‌ماه و احداث داکت‌های حفاظتی و خاکریز دور روستاهای مازغ و تمبک و مقاومت این داکت‌ها در برابر سیلابی با حجم 1900مترمکعب بر ثانیه نشان داد که می‌توان مشکل سیلاب این روستاها را برای همیشه مرتفع کرد و چاره کار فقط و فقط لایروبی بستر رودخانه و احداث دیوار حفاظتی در کنار روستاهای پایین دست سد استقلال میناب است. 

در دیگر مناطق شهر میناب نیز همین مشکل مشهود است؛ خورها، آبراهه‌ها و رودخانه‌های زیادی بسیاری از دل مناطقی مانند زهوکی، بندرکلاهی، گوربند، حاجی خادمب، رودان، بیکاه و...می‌گذرد که سالیان سال است لایروبی نشده است و همین امر موجب شده‌است که به دلیل بالا بودن سطح بستر رودخانه‌ها در حین بارندگی همان میزان طبیعی آب عبوری از بستر رودخانه هم تبدیل به سیلاب شده و مشکل آفرین شود. 

در شهر میناب نیز یکی از مسائلی که قابل مشاهده است واگذاری و فروش زمین در مقابل آبراهه‌های طبیعی و قدیمی و دهانه پل‌ها با کور کردن آن‌ها هست که همین امر موجب شده‌است در بسیاری از موارد راه آب بسته باشد و برای خروج سر از جاهای دیگر و منازل و ادارات دربیاورد. 

شهر میناب و رودان نیاز به شناسایی تهدیدها و رفع آن‌ها دارد تا اگر چندسال دیگر دوباره شاهد سیلاب بودیم این مشکلات ایجاد نشود در واقع باید با یک نگاه ملی یک بار برای همیشه مشکل سیلاب‌های هرمزگان رفع شود‌. 

انتهای پیام/864/ی