در تاریخ ایران از ایام قدیم بازار مانند هسته اصلی امور تجاری شهر محسوب شده است. بازار ایرانی ورای عملکرد تجاری آن، نهادی است اجتماعی که عناصر زندگی جمعی چون عناصر دینی، سیاسی، تجاری و اجتماعی در آن متمرکز شده است. از این رو هر گونه مطالعه و پژوهش بر روی بازار ایرانی، نیازمند بررسی بستر بازار، یعنی شهر است. چراکه بازار بازتابی از ویژگی‌های شهر بوده و تحولات و تغییرات آن را به خوبی آشکار می‌سازد.