زهرا کشتمند در آستانه شب یلدا در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه ایرانیان چندین هزار سال است که آخرین شب پاییز را به عنوان طولانی ترین و تاریک ترین شب سال با نام شب چله جشن می گیرند، اظهار کرد: در هر گوشه از کشور باستانی ما این شب با آداب و رسوم خاص مردمان خوش ذوق همان منطقه برگزار می شود.
وی افزود: در منطقه غرب کشور و در استان کرمانشاه هم مردمان خونگرم کرد آیین های باشکوه و ویژه ای را از زمان های دور تاکنون در این شب داشته اند.
رئیس هیات ورزش روستایی و بازی های بومی محلی استان کرمانشاه شب نشینی، قصه گویی، شعرخوانی، فال گرفتن و خوردن آجیل و تنقلات و همدردی و همراهی با مادر جهان که در حال تولد خورشید است را از رسوم مردم کرمانشاه در این شب عنوان کرد.
وی با بیان اینکه مردم کرمانشاه از زمان های گذشته تاکنون برای شب یلدا خوراکی های رنگارنگی تدارک می دیدند، عنوان کرد: کوچکترهایی که در این شب به دیدن بزرگترها می روند و دور کرسی کنار هم می نشینند، با خوردن شیرینی های محلی مانند کاک، نان برنجی، نان خرمایی، بژی و گِرده و میوه های خشک شده شب را سپری می کنند.
کشتمند ادامه داد: در دورهمی های این شب از میهمانان با انار سرخ و هندوانه که همگی نمادی از خورشید هستند، پذیرایی شده و قصه هایی از عشق های جاودانه فرهاد و شیرین، رستم وسهراب، حسین کرد شبستری و اشعار زیبایی از شاعران برجسته کرمانشاه مانند شامی کرمانشاهی گفته می شود.
وی به رسم فال گرفتن در این شب توسط جوانترها اشاره کرد و گفت: دختران و پسران نوجوان کرد بر این باور هستند که گرفتن فال حافظ چراغ روشنی برای مسیر ناهموار زندگی پیش روی آنها است.
رئیس هیات ورزش روستایی و بازی های بومی محلی استان کرمانشاه در ادامه به یکی دیگر از مهمترین سرگرمی های مردم کرمانشاه در دورهمی های شب یلدا اشاره کرد و گفت: بازی های دسته جمعی و محلی از زمان های بسیار دور بین مردم این دیار رواج داشته که در دورهمی های شبانه خود خصوصا در شب یلدا آن را اجرا می کردند.
وی خاطرنشان کرد: در این شب، بزرگان خانواده، بازی "چه و چه و" یا همان معما و چیستان را انجام می دهند، به این شکل که یک چیستان مطرح می کنند و هر کدام از اعضای خانواده جواب آن را بدهد، هدیه ای می گیرد که باعث خیر و برکت زندگی اش می شود.
کشتمند گل یا پوچ، چوزان، شاه و وزیر و قمچان را از دیگر بازی های محلی مردم دراین شب دانست و گفت: در گذشته های دور که مردم در دوار(سیاه چادر بزرگ) و خانه هایی بزرگ زندگی می کردند، بازی دیگری را هم انجام می دادند، به این شکل که علامتی را روی چوبی قرار می دادند و آن را پرتاب می کردند و هرکس زودتر آن را پیدا می کرد، جایزه می گرفت.
انتهای پیام