«باز باران، با ترانه، با گُهرهای فراوان....» این قطعه شعری است که همه ما از گلچین گیلانی به یاد داریم. شعری که برای بیشتر ایرانیان یادآور خاطرات کودکی و مدرسه است. گلچین گیلانی در سال 1288 در رشت به دنیا آمد. نام اصلی او سید مجدالدین میرفخرایی بود. گلچین پسرخاله هوشنگ ابتهاج (سایه) است. پدرش، سیدمهدی، زاده تفرش و مدتی فرماندار قم و سبزوار بود. گلچین از نوجوانی شعر می‌نوشت و کم‌کم اشعارش مورد توجه قرار گرفت و برای اولین‌بار در ۱۳۰۷ش در مجله «ارمغان» و بعدها در مجله‌های «روزگار نو»، «فروغ» و مجله سخن انتشار یافت. شعر «باران» او یکی از معروف‌ترین شعرهایی است که قسمت‌هایی از آن در کتاب‌های کودکان به چاپ رسید. او اولین شاعر نوپردازی است که شعرش به کتاب‌های دوره ابتدایی راه یافت.