مارینا راسکووا با نام خانوادگی پدری مالینینا در ۲۸ مارس ۱۹۱۲ در مسکو و در خانواده‌ای از طبقه متوسط به دنیا آمد. پدرش خواننده اپرا و مادرش یک معلم بود. هر چند مارینا درصدد بود تا شغل پدرش را ادامه دهد اما به دلیل ابتلا به عفونت گوش میانی از موسیقی کناره گرفت و خود را وقف مطالعه شیمی و مهندسی در دبیرستان کرد. پس از فارغ‌التحصیلی در ۱۹۲۹، به‌عنوان شیمی‌دان وارد یک کارخانه لبنیات شد و در همان‌جا با مهندسی به نام سرگی راسکوف آشنا شد و با وی ازدواج کرد. از ۱۹۳۱ کار در آزمایشگاه ناوبری هوایی آکادمی نیروی هوایی را آغاز کرد.
در دهه ۳۰ به‌عنوان یک خلبان و ناوبر هوایی مشهور شد و نخستین کسی بود که گواهی‌نامه ناوبری هوایی را در ۱۹۳۳ از نیروی هوایی دریافت داشت. سال بعد به‌عنوان مربی آموزشی در آکادمی هوایی ژوکووسکی پذیرفته شد و در آنجا به مردان و زنان ناوبری نظامی آموزش می‌داد. هر چند بسیاری از دانشجویان پسر به وی به دیده تردید می‌نگریستند اما او به خوبی توانست قابلیت‌های خود را نمایان کند. بعدتر در توشینو آموزه‌های پروازی خود را تکمیل کرد تا بتواند پرواز ابزاری را به پرسنل فرماندهی ناوبری هوایی آموزش دهد.
راسکووا توانست شماری از رکوردها را در فواصل طولانی پروازی به ثبت برساند که از آن میان باید به رکورد طول پرواز همراه با والنتینا گریزودوبووا و پولینا اوسیپِنکو با هواپیمای «رودینا» (وطن) اشاره کرد. هر چند این سه تن توانستند این رکورد را به ثبت برسانند اما خدمه مجبور به فرود شده و راسکووا به فرمان گریزودوبوا با چتر از هواپیما بیرون پرید. او ۱۰ روز را به تنهایی در تایگا بدون آب و تقریبا بدون غذا گذراند تا او را نجات دادند. این سه زن توانستند به‌عنوان نخستین زنان، مدال افتخار «قهرمان اتحاد شوروی» را دریافت کنند.
با وقوع جنگ جهانی دوم، راسکووا با استفاده از روابط شخصی خود با ژوزف استالین، توانست سه هنگ رزمی متشکل از زنان تشکیل دهد. استالین در اکتبر ۱۹۴۱ دستور تشکیل گردان هوایی ۱۲۲ زنان را صادر کرد که متشکل از زنان خلبان، مهندس و نیروهای پشتیبانی بود.
این زنان خلبان با استفاده از هواپیماهای دوباله که از تخته‌های سه‌لایه ساخته شده بود، شبانه طی بیش از ۳۰ هزار عملیات بیش از ۲۳ هزار تن بمب بر سر آلمانی‌ها ریختند. این خلبانان در پروازهای شبانه با یخبندان، باد شدید و سرمازدگی مواجه می‌شدند و وسایل ابتدایی مانند خط کش، کرنومتر، چراغ قوه، نقشه و قطب‌نما در اختیار داشتند. به این زنان اجازه حملات بازگشتی نیز داده شده بود. با این همه آنان در طول جنگ عملیات‌های هوایی موفق بسیاری انجام دادند و ۳۰ خلبان زن در طول این حملات کشته شدند.
در ۴ ژانویه ۱۹۴۳ در جریان یک عملیات نظامی، هواپیمای مارینا راسکووا در نزدیکی استالینگراد سقوط کرد و او کشته شد. او در زمان مرگ تنها ۳۰ سال داشت.
