«پل آجری درست ۵۰۰ متر بالاتر از پل اتوبان همت و روی رودخانه قرار داشته و محلی برای رسیدن به کرج بوده.» حسن درویش، از اهالی قدیمی محله کن، با بیان این موضوع، درباره هویت و قدمت پل‌های تاریخی این محله می‌گوید: «پل قاجاری درست زمانی ساخته شد که هنوز خبری از اتوبان تهران-کرج نبود و مسافران تهرانی باید خودشان را به کن می‌رساندند و بعد از کمی استراحت و عبور از پل، به کرج و اشتهارد و شهریار می‌رفتند.
به گزارش همشهری‌آنلاین، این پل جزء آثار ثبت‌شده میراث فرهنگی است و آن را با نام «پل قاجاری» می‌شناسند. اما از این پل عملا چیزی باقی نمانده و میراث فرهنگی هم تلاشی برای احیای آن نکرده است. تاریخ ساخت این پل را زمان قاجار و حدود سال‌های ۱۱۷۰ ذکر کرده‌اند. این سازه با داشتن ۴ دهنه و نمای بافت آجری پل محکمی را تشکیل می‌داد. مسافران بعد از گذشتن از پل به محلی به نام «سیاه دشتک» و پس از رسیدن به «دهکده المپیک کنونی» به محلی به نام «لتمال» می‌رسیدند و از آنجا جاده چند شاخه می‌شد و هر کدام به سویی می‌رفت. این را هم اضافه کنم که قهوه‌خانه‌ای در محل «سیاه دشتک» وجود داشت که صاحب آن فردی به نام آشیخ ابوالقاسم بود.»
اما پل مهم دیگری که جزء قدیمی‌ترین پل‌های تهران هم به شمار می‌رود، پل «حاج محمدعلی» است که امروز درست در میان باغ‌ها قرار دارد و در سال‌های نه چندان دور معبری برای گذر از رودخانه پرآب کن بوده است. این پل که قدمت آن به بیش از ۸۰ سال می‌رسد، توسط مردی به نام حاج محمدعلی بنا شده تا روستاییانی که برای فروش محصولات‌شان به شهر می‌رفتند، مسیر رودخانه را به راحتی پشت سر بگذارند.
اهالی سولقان، کشار، رندان، سنگان، امامزاده داوود، کیگا و ... با عبور از مسیر کوهستانی و سخت، خودشان را به این پل می‌رساندند و بعد از عبور از باغ‌ها در کن استراحت و روز بعد به سمت مسیر مورد نظر حرکت می‌کردند. این پل تاریخی که از عصر قاجار روی رودخانه کن بنا شده، روزگاری تنها راه ارتباطی روستا‌های شمال رودخانه با ده کن بود. بر قطعه سنگی که روی پل قرار دارد، سال ساخت پل، ۱۳۱۲، عنوان شده است، یعنی در زمان حکومت پهلوی اول. پل تاریخی کن در سال ۱۳۹۷ به ثبت ملی رسید، یعنی دقیقا یک سال قبل از اینکه سیل ویرانگر رودخانه کن بخش‌هایی از آن را از بین ببرد.
