۲۷ نوامبر ۲۰۰۱، تلسکوپ فضایی هابل سدیم را در جو HD 209458 b یا اوزیریس شناسایی کرد. این سیاره فراخورشیدی متعلق به دسته‌ای از سیارات به‌نام مشتری داغ است که به این سیاره در منظومه‌شمسی شباهت‌های زیادی دارند.

مشاهدات ترانزیت قبلی توسط هابل و تلسکوپ‌های زمینی تأیید کرد که این سیاره عمدتاً گازی است. نه مایع یا جامد، زیرا چگالی آن کمتر از چگالی آب است. اوزیریس به دور ستاره‌ای زرد رنگ شبیه به خورشید به‌نام HD 209458 می‌چرخد و در فاصله 150 سال نوری از ما در صورت فلکی پگاسوس قرار دارد.

اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل اولین تشخیص مستقیم اتمسفر سیاره‌ای را انجام داده‌ند که به دور ستاره‌ای خارج از منظومه شمسی ما می‌چرخد.

مشاهدات منحصربه‌فرد آنها نشان می‌دهد که با هابل و تلسکوپ‌های دیگر می‌توان ترکیب شیمیایی جو سیاره‌های بیگانه را اندازه‌گیری کرد و برای نشانگرهای شیمیایی حیات فراتر از زمین جستجو کرد.

ترکیب اتمسفر آن زمانی که سیاره فراخورشیدی از مقابل ستاره مادرش عبور کرد، بررسی شد و برای اولین‌بار به اخترشناسان اجازه داد تا نور ستاره را در جو سیاره ببینند.

چنین مشاهداتی به‌طور بالقوه می‌توانند اولین شواهد مستقیم برای حیات فراتر از زمین را با اندازه‌گیری فراوانی غیرعادی گازهای جوی ناشی از حضور موجودات زنده ارائه دهند.