من دو روز پیش یک فایل ویدئویی از شهید حاج قاسم مشاهده کردم که جناب رهبر معظم انقلاب را به یاد می‌آورد و می‌گفت اگر ما احساس سختگی و ملالت کنیم، به این فکر می‌کنیم که باید استراحت کنیم و به سوی خانه و نزد خانواده خود برویم,، ولی قبل از آن باید به این بنده صالح (رهبر معظم انقلاب) نگاه کنیم که اگر احساس خستگی و نگرانی کند، نزد چه کسی شکایت کند و پیش چه کسی برود یا استراحت کند. وقتی حاج قاسم رضوان الله علیه که شهید شده است و در میان ما نیست در مقابل شخصیت با عظمت رهبر انقلاب احساس شرم و مسئولیت می‌کند، ما نیز راهی نداریم جز اینکه به فعالیت و تلاش خود ادامه دهیم به شیوه‌ای که گویا ابومهدی و قاسم سلیمانی ناظر بر رفتار و کردار ما هستند.
الشمری افزود: در واقع این ثمره و نتیجه انقلاب حسینی است. چگونه است که شخصی این همه صفات و خصوصیت‌ها را در خود جمع می‌کند و به یک فرمانده نظامی تبدیل می‌شود که می‌تواند با بزرگترین نیرو‌های تاریکی مقابله کند و در عین حال اشک هایش جاری می‌شود و بر روی زمین در مقابل کودکی که احساس خستگی و ترس می‌کند، می‌نشیند. این ویژگی بزرگ ابومهدی و حاج قاسم سلیمانی بود. این دو شهید به تمام معنا انسان بودند و با خداوند سبحانه و تعالی صادق بودند و خداوند نیز با آن‌ها صادق بود. این دو شهید روح، وقت، عمر و جوانی خود را به خداوند بخشیدند و در این مسیر گام نهادند. از این رو عطا و بخشش بی نهایت خداوند شامل حال آنان شد. این دو شهید دارای توانمندی‌های نظامی بودند که به قدرت، صلابت، قاطعیت و شجاعت قلب نیاز دارد و در عین حال دارای عواطف انسانی شریف بودند و قدرت عقلانی چندانی داشتند که قادر به برنامه ریزی، تحلیل و مدیریت در بخش‌های سیاسی، اجتماعی و سایر عرصه‌ها بودند. همه این توانایی‌ها نتیجه بخشش و کرم خدواند به کسانی است که با او صادق هستند.
ابومهدی المهندس هنگامی که با یک جوان مجاهد الحشد العشبی دیدار کرد و این جوان به او گفت سیدی (آقای من) , ابومهدی در جواب او گفت تو سید و آقای من هستی. از این رو ابومهدی عطر حضور خود را در میادین جنگ منتشر می‌کرد. چه بسا جوانب دیگر شخصیت ابومهدی واضح نبود هر چند بدون شک دارای این جوانب نیز بود,، ولی بخش درخشان شخصیت او جنبه جهادیِ اخلاق مدارش بود نه جنبه جهادِ جنگی.