انصاری ۲۳ سال داشت که به بیماری ام. اس مبتلا شد. می‌گوید: «قبل از درگیری با بیماری‌ام. اس، کشتی‌گیر بودم و حتی توانسته بودم در یکی از رقابت‌ها مدال نقره هم به دست بیاورم. همزمان به ورزش باستانی هم می‌پرداختم. اما ضربه‌ای که به سر من وارد شد مانع از ادامه دادن فعالیتم در رشته کشتی شد. وقتی که به بیماری ام. اس دچار شدم دیگر سراغ ورزش نرفتم و برای مدت‌ها از هر فعالیت بدنی کناره‌گیری کردم.»

انصاری بالارفتن از پله‌های برج میلاد را تجربه خوبی می‌داند و می‌گوید: «مدت‌ها خانه‌نشین بودم. اما اکنون می‌دانم که ورزش می‌تواند شوق زندگی را در من و اطرافیانم بیشتر کند. هدف من از پله‌نوردی در برج میلاد این بود که دخترم را خوشحال کنم و اکنون مصمم هستم با افزایش قدرت بدنی‌ام صعودی دیگری را تجربه و ثابت کنم که ام. اس مساوی با ناتوانی نیست.»