همرزم بودن با دکتر مصطفی چمران برایم فراموش نشدنی و بسیار مفید و عبرتآموز بود. خصوصیات فردی این انسان کامل به گونهای بود که نه تنها برای ما، بلکه برای لبنانیها، الگو و اسطورهای بزرگ بود که ای کاش آن دوران تمام نمیشد. درسهایی که من از چمران آموختم، هیچ معلمی برایم نگفته بود. دریایی از معرفت بود که همیشه به ما میگفت که وظیفه اصلی ما انسانسازی است نه چیز دیگر. تلاش ما سربازان آن مرد بزرگ به گونهای بود که چمرانوار باشیم ولی ارزیابی آن با خداست.»
این بخشی از گفتگوی سردار شهید صارم طهماسبی با ایسنا، بود.
امروز هفتمین سالگرد شهادت شهیدی از جنس نور است . شهیدی که همچون شهدای دیگر ،برای سرافرازی میهن تلاشها کرد.
صارم طهماسبی در سال ۱۳۳۳ در سرابباغ آبدانان از توابع شهرستان آبدانان دیده به جهان گشود . دوران ابتدایی و راهنمایی را در همان روستا به پایان رساند و برای گذراندن مقطع متوسطه راهی ابدانان ،دهلران و سپس همدان شد . وی در دوران ستمشاهی پس از آشنایی با شهید اندرزگو وارد مبارزات سیاسی علیه رژیم ستم شاهی شد . در سال ۵۷ برای جنگهای چریکی به لبنان رفت و در کنار شهید مصطفی چمران کارنامه ای درخشان از خود به جا گذاشت . در دوران دفاع مقدس در مسوولیتهای مختلف عملیاتی ،شناسایی ،رزمی و فرماندهی به پاسداری از مرزهای ایران اسلامی پرداخت . شهید طهماسبی در دوران دفاع مقدس مجروح شد و پس از چندین سال تحمل درد و رنج های ناشی از جنگ شانزدهم آبان ۹۴ به درجه ی رفیع شهادت رسید.
انتهوی پیام