به گزارش برنا؛ داستان به حدود نیم قرن پیش بازمی گردد که یک دختربچه در اعماق پنهان جزیره در میان کانال های «Xochimico» غرق شد. تنها ساکن دائمی این جزیره یک زاهد گوشه نشین به نام «دان جولیان سانتانا باررا» بود که علیرغم داشتن همسر و خانواده زندگی تنها در این جزیره را انتخاب کرده بود. کمی بعد از مرگ دختربچه باررا شروع به صید عروسک هایی کرد که در کانال ها افتاده بود. او با اعتقاد به اینکه این نشانه ای از روح شیطانی بود، شروع به آویزان کردن آن ها از درخت ها کرد تا از خودش در برابر شیطان محافظت کند و روح دختر مرده را آرامش ببخشد. بزودی دان جولیان کل جزیره را تبدیل به یک زیارتگاه کرد.
 
او تلاشی برای تمیز کردن یا تعمیر عروسک ها نمی کرد، بلکه آن ها را بدون چشم و دست و پا و کثیف قرار می داد. حتی وقتی عروسک ها با ظاهر خوب و سالم می آمدند هم باد و آب و هوا به طور طبیعی آن ها را در طول زمان خراب می کرد و یک گالری از چهره های وهم آور و رنگ پریده تشکیل می داد.

تاثیر نور آفتاب و باد و باران به گونه ای بود که عروسک ها با لک و تاول و ترک و رنگ پریده و چهره های جمجمه شکل و ترسناکی تبدیل می کرد که به نظر می رسید از یک بیماری دردناک رنج می برند. بسیاری از آن ها دست و پا یا سایر اندام هایشان را از دست داده اند و حتی عروسک های بدون سر هم در این جزیره یافت می شوند و محلی برای زندگی عنکبوت ها و حشرات عجیب و غریب شده اند.
 
دان جولیان از پنجاه سال قبل از مرگش در سال 2001 در این جزیره زندگی می کرده است. او در همان منطقه ای که باور داشت دختر کوچولو در آن غرق شده است، غرق شد و درگذشت.