به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، آسیبهای اجتماعی مانند فقر، اعتیاد، طلاق و... در هرجامعهای میتواند تبعات زیان باری را به همراه داشته باشد و خود سبب آسیبهای دیگر در جامعه شود. کار کردن در هر جامعه و فرهنگی میتواند مایه پیشرفت آن جامعه شود چرا که نیروی کار در هر کشوری بسیار مهم شمرده شده است.
کودکان کار در هر شهر بزرگ و کوچکی دیده میشوند و الان هم چند سالی است که شهر سنندج با این پدیده روبهرو است و گاهی شاهد حضور کودکانی در خیابانها و معابر شهر سنندج هستیم که جای آنها باید در مکان بازی بچهها و کلاسهای درسی و ورزشی و ... باشد.
در این زمستان سرد سنندج دم غروب، سَر یکی از چهارراههای شهر پشت چراغ قرمز در حالی که بخاری ماشین را تا درجه آخر از شدت سرما روشن کرده بودم، نگاهم را کودکی که یا نایلون بزرگ دستمال کاغذی را با خود حمل میکرد و بر پنجره ماشینها تکیه میداد تا شاید کسی چیزی از او بخرد، به خود جلب کرد. نزد من آمد و همانگونه بر پنجره ماشین من نیز تکیه زد و در حالی که از شدت سرما به خود میلرزید گفت "عمو دستمال بخر فقط این چند تا دستمال مانده است".
بدون هیچ دلیلی در حالی که ثانیههای چراغ قرمز برای من به کندی سپری میشد او را به داخل ماشین دعوت کردم و گفتم پسرجان بیا یکم گرم شو دستمال هم میخرم. او که سرما دستهایش را سرخ کرده بود بدون هیچ بهانهای سوار ماشین شد و دستهایش را به دریچه بخاری جوری چسباند که انگار هرچه بیشتر فشار دهد گرمای بیشتری را خواهد گرفت.
در حالی که صدایی بسیار لطیف و کودکانه داشت چهرهاش بسیار زمخت شده بود جوری که انگار کودکی در درونش مُرده و تنها هدفش کسب درآمد است. اسمش رامتین بود و 14 ساله، به گفته خودش نانآور خانواده بود و باید مَرد کار کند تا مَرد شود.
به او گفتم چرا در این سرما هنوز کار میکنی و به خانه نرفتهای؟ در پاسخ گفت که درست است که هوا سرد است اما عمو الان بازار گرم است و مردم به خانههایشان بازمیگردند و سرچهارراهها شلوغ است. پرسیدم مگر پدرت کار نمیکند که تو مجبوری تا این وقت در این سوز سرما کارکنی؟
گفت: پدرم چند وقت است که خانهنشین است و نمیتواند هیچ فعالیتی داشته باشد یک خواهر کوچک و مادرم هم که نمیتوانند کار کنند در نتیجه خودم باید هرجور شده هرچند کم، درآمدی داشته باشم. رامتین در حالی که عجله داشت تا بر سر کارش برود گفت: خدا را شکر درآمدم خوب است و با فروش دستمال کاغذی سود خوبی دستم میآید و میتوانم درآمد نسبتاً مناسبی داشته باشم.
از او پرسیدم که عضو نهادهای حمایتی هستید؟ پاسخ داد: بله، اما پولی که از طرف آنها به ما میرسد با پول یارانه را فقط به اجاره منزل میدهیم و دیگر برای مخارج روزانه باید کارکنم.
از او درباره مدرسه و تحصیل پرسیدم و در پاسخ گفت: الان که دیگر مدرسهها بسته است اما وقتی مدرسهها باز بود تا ظهر مدرسه بودم و بعد از ظهر هم به سرکار میآمدم و شب ها نیز تکالیفم را انجام میدادم. در حالیکه تازه صحبتمان گرم شده بود از ماشین با عجله پیاده شد و خداحافظی کرد و با لبخندی پرمعنی گفت: بازار امروز را از دست دادم من باید بروم!
در حالی که نگاهم به رامتین میخکوب شده بود همزمان در این فکر بودم که برخی زندگیها زیر سقف آسمان این شهر تا چه اندازه متفاوت است و برخی بچهها در رفاه آنچنانی زندگی کودکانه میکنند و برخی دیگر نیز این چنین کودکیخودشان را فدای زندگی کردهاند.
135کودک کار در سنندج شناسایی شدند
در ادامه محسن شجاعی معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کردستان درباره شرایط کودکان کار در استان در گفتوگو با خبرنگار تسنیم گفت: ساماندهی کودکان کار در سطح شهر سنندج به یکی از مؤسسات که طرف قرارداد اداره کل بهزیستی استان بوده، سپرده شده است.
وی افزود: مرکز فعالیت این موسسه در حوزه شناسایی، کمک و حمایت از کودکان کار است.
شجاعی خاطرنشان کرد: هدف اصلی اداره کل بهزیستی نبود کودکان کار در خیابانهای استان و به ویژه شهر سنندج و کمک به تحصیل کودکان کار است.
وی بیان کرد: در شهر سنندج تا به الان حدود 135 کودک کار شناسایی و ساماندهی شدهاند که 98 درصد آنها را پسران زیر 18 سال تشکیل میدهد.
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان کردستان گفت: در طول سال از طرف این موسسه بستههای حمایت غذایی، تحصیلی و بهداشتی و پوشاک به کودکان کار و خانوادههای آنها داده خواهد شد.
وی از مردم و خیرین استان خواست تا کمکهای خود را از طریق موسسه خیریه به دست کودکان کار برسانند.
شجاعی در پایان سخنان خود گفت: تلفن 123 بهزیستی به صورت شبانهروزی آماده دریافت گزارشات مردمی در باره کودکآزاری در سراسر استان است.
سیفالله رضایی رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر سنندج نیز گفت: در طول سال جاری تا کنون 9 کودک که در سرچهارراهها و میادین اصلی شهرسنندج مشغول به فروش برخی اقلام بودند را شناسایی و با همکاری مسئولین قضایی تحویل بهزیستی شدهاند.
وی افزود: متاسفانه کودکان کار یکی از معضلهای شهر سنندج به حساب میآید که همواره باید به آن توجه زیادی بشود و شرایطی فراهم شود تا این کودکان از تحصیل بازنمانند.
به گزارش تسنیم؛ کودکان کار حاصل آسیبهای اجتماعی هستند که اگر فکری برای آنها نشود جمعیتشان با این شرایط اقتصادی روز به روز افزایش مییابد و باید برای ساماندهی آنان ارگانهای مختلف مانند آموزش و پرورش، بهزیستی، کمیته امداد و .... پای کار باشند تا حداقل این پدیده در شهر و دیار ما کمتر به چشم بیاید.
به امید خالی بودن همه چهارراهها از کودکان دستمال کاغذی و گل فروش در کشور و استان کردستان تا دیگر هیچ کودکی از تحصیل و خوشیهای دوران کودکی محروم نشود.
انتهای پیام/487/س