به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، رمان حام که به تازگی از سوی نشر سوره مهر به چاپ رسیده و نامزد دریافت بهترین داستان بزرگسال از نوزدهمین جایزه «قلم زرین» بوده است، به موضوع حضور تفنگداران ارتش آمریکا در عراق می‌پردازد که در ادبیات بین‌الملل، به جنگ دوم خلیج فارس معروف است و در قالب آن، برای مدت طولاتی بخشی از ارتش آمریکا در عراق مستقر شد.
شخصیت اصلی این رمان، سرباز رایان، یکی از تفنگداران ارتش آمریکا در عراق است که بعد از تجربه تلخ حضور در عراق و پشت سر گذاشتن وقایع ناگوار و تأثیرگذار متعدد، سر از یک آسایشگاه روانی زیرنظر مسئولان ارتش آمریکا در آورده و در آنجا با یادآوری حوادث زمان حضور خود و همرزمانش در عراق که همگی از تفنگداران ارتش ایالات متحده آمریکا بوده‌اند، به نوعی سلسله وقایع رمان را پیش می‌برد.
البته ذهن روان‌پریش او همزمان از سوی افراد مسئول در آسایشگاه و از طریق داروهای روان‌گردان در حال دستکاری و محتویات آن در حال تجزیه و تحلیل است. خط زمان در داستان شکسته شده و راوی به شکل پراکنده به سلسله وقایعی اشاره می‌کند که تفنگداران ارتش آمریکا در پایگاه نظامی «الهنیدیه» و پیرامون آن پشت سر گذاشته‌اند.
یکی دیگر از شخصیت‌های محوری رمان، «حام» است که عنوان کتاب هم از آن برگرفته شده و این سرباز نقش مؤثری در برخی حوادث داستان دارد. او جزو تفنگداران آمریکایی مستقر در پایگاه نظامی الهنیدیه عراق است که به بیماری مرموزی دچار می‌شود و شایعات بسیاری درباره بیماری او بین سربازان و فرماندهان ارتش آمریکا در پایگاه مطرح می‌شود. غالب نظرها در رابطه با بیماری مرموز حام، حول محور یک دیدگاه متمرکز است که بارها از زبان افراد مختلف در جای‌جای رمان مطرح می‌شود.
کامل‌ترین توضیح درباره بیماری مرموز حام را «گابریل» یا همان کهنه‌سرباز جنگ اول خلیج فارس در زمان بوش پدر به زبان می‌آورد: از اثرات مواد شیمیایی یا رادیواکتیو ضعیف شده بمب‌های بوشه است... تا حالا پنج نفر از کهنه‌سربازهای جنگ اول خلیج فارس از این بیماری نفله شده‌اند...اولش با یک سری ترک‌های پوستی(مثل خشکی زدگی‌های معمولی) شروع می‌شود. بعد کم‌کم این ترک‌ها عمیق می‌شود و در گوشت بدنت نفوذ می‌کند و آن را مثل صورتکی گلی که زیر تیغ آفتاب خشک می‌شود قاج‌قاج می‌کند و آن‌وقت است که خون‌ریزی‌های دردناک شروع می‌شود... بعد این شیارهای وحشتناک، دیگر در بعضی نواحی سرانگشت دست در آن فرو می‌رود تا استخوان‌هایت هم می‌رسد و ذره‌ذره از درون پوکت می‌کند. تا حالا پنج نفر از کهنه‌سربازهای جنگ اول خلیج فارس از این بیماری نفله شده‌اند... همه‌شان مثل هم و در طول یک زمان مشخص... (ص ۲۲).
در بخشی از داستان، سرباز رایان و تعدادی از تفنگداران همرزم او برای نجات حام و خارج کردن او از اردوگاه دست به‌کار می‌شوند اما نقشه آن‌ها آن‌طور که تصور کرده بودند پیش نمی‌رود. همچنین شخصیت حام در رمان نقش کلیدی جهت پردازش و ساخت برخی مفاهیم بینامتنی مرتبط با حال و هوای این داستان دارد. واژه «حام» در زبان عربی یعنی تشنگی، شخصی که به دنبال آب می‌گردد و در زبان عبری، یعنی گرم و سوزان است.
«حام» نام یکی از شخصیت‌های رمان «سربازی یهودی» هم هست که سلسله ماجراهایی که اتفاق می‌افتد، حول شخصیت اوست و با توجه به شخصیت تاریخی حام -یکی از فرزندان حضرت نوح (ع)- و روایت‌های معروف موجود آن، جنبه نمادین هم پیدا می‌کند.
رمان حام از نمادهای دیگری هم برای پیشبرد محتوای داستان بهره می‌برد که با ذهنیت و باورهای عمومی در میان گروه‌هایی از مردمان خاورمیانه هم‌خوانی و ارتباط تنگاتنگ دارد.
از جمله دو نماد معروف «کف‌العباس» و «پنجه هامسا» که به هر دو اشاره شده و نویسنده سعی کرده روایت‌های مهم و تأثیرگذار در تثبیت این نمادها در طول تاریخ را هم در قالب روایت‌های فرعی داستان خود بیان کند. از جمله ریشه‌های شکل‌گیری این نمادهای مطرح در خاورمیانه. نویسنده خود در توضیح این نمادها یادآوری کرده، پنجه هامسا یا خامسا، نماد قدرت در کابالا یا همان عرفان یهود است که به‌صورت نوعی طلسم به شکل کف دست با پنج انگشت باز شده و تک‌چشم هروس یا لوسیفر در کف آن، در ابعاد و اشکال مختلف ساخته می‌شود.
در بخشی از این کتاب آمده است:
سرباز رایان، به محض خارج شدن از چادر، آنجلا را مقابل خودش دید. به ظاهر امروز هم این برخورد فقط یک تصادف بود. پس هرکدام پس از نگاهی گذرا، راهشان را گرفتند و به سوی میدان صبحگاه رفتند.
کیسی خودش را به سرباز رایان رساند. آخرین پک را هم به ته سیگارش زد و آن را به طرفی پرت کرد و گفت: «از اینکه به همین زودی ها، به زوج‌های خوشبخت این اردوگاه اضافه می‌شه، خیلی خوشحالم!».
مشتش را که باز کرد یک حلقۀ نقره ای کف دستش بود. آن وقت در نقش یک کشیش موقر فرورفت و آرام و شمرده خواند: «سرباز رایان! آیا آنجلا را به همسری می پذیری تا طبق قانون خداوند در پیمان مقدس زناشویی با هم زندگی کنید؟ آیا دوستش خواهی داشت؟ مایۀ دلخوشی اش خواهی بود و در تنگدستی او را یاری خواهی کرد؟» (ص.۲۰۸ و ۲۰۹).
کتاب حام نوشته جلال توکلی در ۴۰۴ صفحه، شمارگان هزار و ۲۵۰ نسخه منتشر شده است.
پایان یک نقش، ریاح، عمو صیاد، آن خال، گوهر عمر، چشم‌ها، آن چشم‌ها و بال‌های زخمی از دیگر آثار توکلی نویسنده پژوهشگر یزدی است.
