آن‌گونه که اسناد موجود نشان می‌دهد، در سال 1850م و تنها 25سال پس از ایجاد نخستین خط‌آهن در انگلستان، مهندسی انگلیسی به نام «استفن‌سن» (استیونسن) طرحی را برای ایجاد خط‌آهنی که دسترسی لندن به هند را آسان سازد، به دولت این کشور ارائه کرد. مبدا مسیر مورد نظر او «وین» بود و با عبور از بغداد، بصره، حاشیه شمالی خلیج‌فارس، کرمان و بلوچستان به شبه‌قاره هند می‌‌‌رسید.