به گزارش خبرگزاری مهر، انجمن واردکننده برنج ایران درباره گزارش "پشت پردههای بازار برنج / هدف از واردات مازاد بر مصرف چیست؟ که در خبرگزاری مهر منتشر شده است، توضیحاتی ارائه کرده و در بخشی از آن آورده است: در حالی که عوامل و دلایلی که موجب آسیب دیدن کشاورزی بالاخص شالیکاری در کشور شدهاند، کاملاً مشخص و شفاف هستند چنانکه در گزارش منتشر شده، به برخی از آنها اشاره شده است، مقصر دانستن واردکنندگان و تحریک اذهان عمومی علیه بخشی از اقتصاد که خود مورد ظلم قرار گرفته است، نهایت بیانصافی یا بیاطلاعی نگارنده است.
بیاطلاعی یا بیاعتنایی نگارنده به واقعیتها در بخش طرح موضوع افزایش قیمتها، بیشتر مشخص میشود در حالی که ریشهها و عوامل روند رشد انفجاری قیمتها در تمامی محصولات بالاخص اقلام اساسی، بدون هیچ شک و تردیدی مشخص است، متهم کردن واردکنندگان به دست داشتن در گرانی برنج ایرانی برای فراهم کردن زمینه واردات، اتهامی بیاساس است، چنانکه خبرگزاری معظم و وزین مهر نیز در گزارشهای مکرر به این واقعیتها پرداخته است.
ضمن اینکه آمار و گزارشات رسمی از سازمانهای مرتبط با واردات از جمله وزارت صمت و وزارت جهاد کشاورزی بیانگر این مهم است که آمار واردات در سه ماهه نخست امسال نزدیک به ۷۳ درصد نسبت به زمان مشابه سال گذشته کاهش داشته و نه تنها مازاد واردات صورت نگرفته بلکه کمبود برنج در بازار به درستی مشهود است.
واردکنندگانی که همواره پاسخگوی کمبود برنج در داخل کشور بودهاند امسال نیز دست از تلاش برنداشته اند. اما نکته حائز اهمیت این است که موانع موجود در مسیر واردات موجب کاهش واردات برنج حتی کمتر از نیاز داخلی و ایجاد کسری برنج در بازار شده است.
طبق مصوبات ستاد محترم تنظیم بازار کشور بیان شد که تهدیدی در رابطه با واردات برنج خارجی به کشور برای تولید برنج ایرانی وجود ندارد و این ستاد درخواست لغو ممنوعیت واردات را ارائه کرده بود اما بنا به تصمیمات اتخاذ شده توسط وزارت محترم جهاد کشاورزی، ممنوعیت واردات برنج در زمان مقرر اعمال شد که متأسفانه به دلیل نتایج و آثار منفی این تصمیم شاهد کمبود و گرانی برنج هستیم. گرانی بیش از حد برنج ایرانی و هم قیمت شدن برنج پرمحصول ایرانی با برنج خارجی وکاهش ۷۳ درصدی واردات مصداق حمایت از تولید داخلی است که متأسفانه در این حمایت امنیت غذایی کشور و مصرف کننده جایگاهی ندارد و این نهایت بیانصافی است و در شأن رسانه معظم مهر نیست که نویسنده از القاب نادرست و توهینآمیزی چون سوداگران و یا سودجویان برای واردکنندگان استفاده کند.
در حالی که خود وضعیت شالیکاری و هزینههای افزایش یافته آن را از زبان مدیران محلی مطرح کرده است، نتیجهگیری بی سند و دلیل و تنها نام بردن از واردکننده به عنوان عامل گرانی برنج، تداعی کننده رفتارِ رسانههای زرد است.
همچنین اظهارنظر از زبان کارشناسانی که خود سمت اجرایی دارند، نظیر اعلام افزایش هزینههای کشت برنج و بعد بدون هیچ سند و مستندی پای واردکننده را به میان آوردن، مبین فرار این مدیران از پاسخگویی در قبال مسؤلیت و تلاش برای مقصر جلوه دادن دیگران است.
کیفیت توسط سازمان محترم ملی استاندارد ایران و وزارت محترم بهداشت برای برنجهای وارداتی تعریف شده است و شائبه واردات برنج کم کیفیت میتواند پیگیری قضائی را در پی داشته باشد.
نسبت دادن اتهامِ تلاش برای گرانی برنج ایرانی به واردکنندگان که بنا به اظهارات ایشان به دلیل محدودیت و ممنوعیت واردات در فصل برداشت و حذف ارز دولتی برای واردات رقم خورده که خارج از اراده واردکنندگان است و توسط وزارت محترم جهادکشاورزی دوره ممنوعیت برقرار شده است چگونه میتواند این تلاش صورت گیرد؟! این موضوع در مراجع قضائی قابل طرح است.
آیا تلاش برای تنظیم بازار و جلوگیری از کمبود و گرانی و ممانعت از تهدید امنیت غذایی کشور، واسطه گری و سودجویی تعبیر میشود.
به گزارش مهر، موضوع واردات بی رویه و تلاش برخی سودجویان برای ضربه زدن به تولید ملی بارها و بارها از سوی کارشناسان و متولیان مرتبط عنوان مطرح شده و واردات چندبرابری و بیش از نیاز برنج خود حکایت از دستهای پشت پرده و مافیا برای ضربه زدن به تولید داخلی دارد واین مسئله از غرض ورزی گذشته و به هجمه منجر شده است.
طبق آمارها نیاز سالانه به واردات برنج سالانه بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار تن است اما حجم واردات چندبرابری طی سالها تعبیری جز سودجویی و واسطه گری ندارد.
