فرهاد اشراقی؛ برخلاف دوره کارلوس کی‌روش که یک «تیم» داشتیم و بازیکنان کاملا در قالب کار تیمی و اهداف سرمربی قرار می‌گرفتند، حالا شرایط به نحوی است که همه امید فوتبالدوستان به مهره‌های شاخص تیم ملی است و خیلی امیدی به کادر فنی وجود ندارد. البته اسکوچیچ در ۸ بازی روی نیمکت تیم ملی نشسته و هر ۸ بازی را هم برده است.

در واقع از نظر آماری او تا اینجا مربی کاملا موفقی بوده و روند تیم ملی هم چندان نگران کننده نیست به خصوص اگر بدانیم تیمهای هم گروه ما هم خیلی پرقدرت نیستند و می‌توان آنها را برد و یا حداقل نباخت اما بهر حال وقتی لیست قبلی اسکوچیچ را دیدیم تا حد زیادی از او نا امید شدیم و حالا امیدواریم درست مثل مرحله قبل امثال سردار، طارمی و جهانبخش بدرخشند و بازیها را درآورند.

حسن بزرگ تیم ملی این است که سخت گل می‌خورد و سخت می‌بازد و با همین فرمول می‌تواند باز هم راهی جام جهانی شود اما در همین بازی با سوریه که چندان خوب بازی نکردیم، نشانه‌هایی از تزلزل هم دیده شد و حالا باید مقابل عراقی بازی کنیم که قوی تر است و در خانه حریف هم یقه کره جنوبی را گرفته است.

در بازی قبلی ایران و عراق سردار گلزنی کرد و احمد نوراللهی هم سابقه گلزنی به عراقی‌ها را دارد. طبعا پیروزی مقابل این تیم  دور از دسترس نیست اما این مهم مستلزم آن است که باز هم نفرات کلیدی تیم ملی روی فرم باشند.