به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، انتخابات فدراسیون دوچرخه با وجود حواشی زیادی که قبل از برگزاری آن داشت، درحالی برگزار شد که محمود رشیدی با شائبه‌هایی که در مورد حمایت برخی مسئولان وزارت ورزش از او داشت، با اکثریت آرا به عنوان رئیس انتخاب شد، اما برگزاری مجمع نه تنها پایان حواشی این رشته نبود، بلکه ادامه دار شد و حتی به اتحادیه جهانی نیز رسید.

پس از انتخابات عنوان شد که برخی از داخل به اتحادیه جهانی ایمیل زده و اعلام کرده‌اند که دولت و وزارت ورزش در انتخابات دخالت کرده‌اند و پس از آن فدراسیون نیز خواستار توضیحات مقامات ورزش و فدراسیون کشورمان در این خصوص شد، اما بعد از گذشت 3 ماه هنوز تکلیف مشخص نشده و اتحادیه جهانی فعلا این انتخابات را نپذیرفته و نام رشیدی را به عنوان رئیس فدراسیون قبول ندارد.

در همین راستا و در خلال برگزاری مسابقات المپیک 2020 توکیو، رضا صالحی امیری، رئیس کمیته ملی المپیک با رئیس اتحادیه جهانی دوچرخه سواری دیدار و گفت‌وگو کرد، اما پس از چند هفته هنوز نتیجه این دیدار و اینکه در این جلسه چه گفته شده هنوز اعلام نشده است.

فدراسیون دوچرخه سواری ایران دچار چالش بزرگی شده که قطعا این رشته را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما سوال مهم این است که چرا کمیته ملی المپیک که از تصمیم اتحادیه جهانی و نظرات رئیس آن باخبر است، در این مورد اطلاع رسانی نمی‌کند. آیا اتحادیه جهانی به صالحی امیری عدم تایید انتخابات را اعلام کرده است؟ اگر به این شکل است چرا تصمیمی برای این رشته که در بدترین شرایط خود قرار دارد، گرفته نمی‌شود؟

طی روزهای گذشته نیز تغییر و تحولات صورت گرفته در هیات‌های استانی حاشیه ساز شده و افرادی منصوب شده‌اند که سنخیتی با این رشته ندارند. صابر اکبرزاده که یک رزمی کار بوده و در این رشته فعال بوده، در مازندران به عنوان سرپرست از رشیدی حکم گرفت. در هیات البرز نیز جواد موسوی رئیس قانونی آن برکنار و یک سرپرست گمارده شد.

سوال اینجاست رئیسی که هنوز ماندنش در فدراسیون قطعی نشده است، چطور می‌خواهد این کشتی به گل نشسته را به ساحل آرامش ببرد. قطعا در این اتفاقات و حواشی وزارت ورزش و جوانان نقش اساسی دارد و اگر شرایط مناسبی قبل و حین برگزاری انتخابات رقم می‌خورد، دیگر شاهد این وضعیت ناامید کننده نبودیم.

به گزارش فارس، بلاتکلیفی تا این حد قطعا برای جامعه دوچرخه سواری قابل قبول نیست و وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک باید تکلیف مدیریت آن را مشخص کنند. فوت بیش از حد وقت تنها دودش به چشم رکابزنان می‌رود و مدیریتی که باید این رشته را سر و سامان دهد، نباید خودش باعث نابسمانی باشد.

انتهای پیام/