به گزارش ایسنا، در گذشته برای جمع‌آوری عزاداران و سینه زنان بعد از ذکر و روضه و زیارتنامه و قبل از سینه زنی، مراسم سنج و دمام اجرا می‌شده‌است؛ دو وسیله‌ای که در ابتدا این مراسم به عنوان مهمترین علامت محرم و عزاداری در خوزستان بوده، اما اکنون تبدیل به علامت آغاز ماه محرم در تمامی نقاط کشور شده است. هنگام نواختن سنج و دمام در روحیه فرد شنونده حس عجیبی ایجاد می‌شود به‌طوری‌که احساس می‌کند می‌تواند یک تنه به لشکر بزند و با هر زورگویی به نبرد بپردازد.

آیین دمام زنی ابتدا با نواختن بوق مخصوص آغاز می‌شود و پس از لحظاتی سنج و دمام نیز نواخته و صدای بوق قطع می‌شود؛ ریتم دمام هنگام راه رفتن و هنگام ایستادن متفاوت است. ابتدای دمام، نوازنده بوق در آستانه مسجد است و اوست که سایر نوازندگان را از پایان زیارت‌نامه با سیهه‌ای که از سازش برمی خیزد مطلع می‌کند. در پایان مراسم نیز ابتدا صدای بوق نواخته شده و سپس سنج‌زنان و در نهایت دمام‌زنان با کند کردن ریتم نواختن، کار خود را به پایان می‌رسانند.

عکس: رها صلاحی مقدم

انتهای پیام