در آخرین بازی تیم ملی ایران در برابر کامبوج که با حضور جیانی اینفانتینو، رییس فیفا برگزارشد، یک اتفاق بازی را شدیدا تحت تاثیر خود قرار داد؛ حضور زنان در ورزشگاه آزادی پس از حدود چهار دهه. اتفاقی که پس از فشار های زیاد رسانه ها، فیفا و شخص اینفانتینو سرانجام رنگ واقعیت به خود گرفت.
اتفاقی ساده که تبدیل به یک تابو شده بود به ظاهر مرتفع شده به نظر می رسید تا اینکه پاندمی کووید ۱۹ از راه رسید و همه چیز را به حالت تعلیق درآورد.
امیدواری ایجاد شده از حضور بانوان در ورزشگاه پس ازهمه گیری ویروس کرونا و به تبع آن تعطیلی فوتبال کمرنگ شد. به نحوی که از زمان آن بازی تا امروز بازی بین المللی صورت نگرفته است.
حضور بانوان در استادیوم های ورزشی ایران موضوعی همیشه بحث برانگیز بوده است. اما در رشته فوتبال حساسیت ها از سوی مسئولین چند برابراست. بعنوان مثال حضور بانوان در ورزشگاه هنگام مسابقات والیبال بلامانع می باشد ولی در مورد مسابقات فوتبال اوضاع هیچ وقت چنین نبوده است.
حالا دولت جدید که ارزش های فرهنگی متفاوتی را نمایندگی می کند، آیا با حضور بانوان در ورزشگاه ها برای دیدن بازی ملی موافقت می کند یا زمینه تعلیق فوتبال ایران رو فراهم می کند؟
