کاهش نزولات آسمانی و سدسازی‌های بیش از اندازه در افغانستان در مسیر رودخانه هیرمند (به عنوان منبع تامین آب تالاب هامون) باعث تاثیرات منفی اقلیمی در تالاب بین المللی هامون شده است. عکاس: ابوالفضل عرب
بستر تالاب هامون پس از خشکسالی شاهد مرگ و میر میلیون‌ها ماهی بود که یک فاجعه بزرگ زیست محیطی به شمار میرود.
طی سال‌های اخیر با کاهش نزولات آسمانی و سدسازی‌های بیش از اندازه کشور افغانستان که در مسیر رودخانه هیرمند به عنوان منبع تامین آب تالاب هامون، شاهد خشکی این تالاب بین المللی می‌باشیم.
روستانشینی بافت چیره در استان سیستان و بلوچستان می‌باشد و در منطقه سیستان این نوع بافت سکونتی حدود ۸۰درصد می‌باشد، مردم این مناطق اقتصاد روستایی وابسته به آب دارند و پس از خشکسالی‌های اخیر مجبور به کوچ و مهاجرت به استان‌های دیگر شده اند.
جوانان سیستانی پس از خشکی تالاب هامون دیگر امیدی به ادامه زندگی ندارند و اکثرا در ناامیدی به سر میبرند و بفکر مهاجرت هستند.
صیادی یکی از ۳ شغل رایج در بین روستانشینان سیستان می‌باشد که پس از خشکسالی عملا نابود شد.
بستر تالاب هامون پس از خشکسالی شاهد مرگ و میر میلیون‌ها ماهی بود که یک فاجعه بزرگ زیست محیطی به شمار می‌آید.
کشاورزی یکی دیگر از مشاغل وابسته به آب روستانشینان سیستان می‌باشد که عملا رو به زوال است و کشاورزان سیستانی روزبروز بیکارتر شده و سفره هایشان خالی‌تر می‌گردد و شرمنده خانواده هایشان می‌شوند.
عکس: ایرنا
