به گزارش رکنا، منصوره قیاسی نویسنده کتاب جنین نارس در این باره می گوید: در یکم مهر سال 1375 با دردی که از مرگ پدر گریبانم را گرفته بود، ندانسته قلم به دست گرفتم و مدیحهسرای زندگی بر گل نشستهام شدم. یکسال بعد (سال 76) با قدی که هنوز خمیده از روزگار بود، دنیا سیلی محکمتری بر گونهی دیگرم نواخت و اینبار مرا سیاهپوش مرگ برادر جوانم کرد.
بعد از آن فقط شاعری کردم و گریستم…تا شش سال قبل ( سال 94 ) که خودم را در انبوهی از دست نوشتهها، شعرها و داستانهای کوتاه دیدم. با تشویق اطرافیانم بر آن شدم که به صورت جدیتری قلم را بر دل کاغذ بفشارم و نوشتههایم را به چاپ برسانم. یکسال را در هیاهوی تردیدهایم سپری کردم، بارها برای چاپ اشعار و نوشتههایم به انقلاب رفتم و از دور انتشاراتهای گوناگون را از مقابل چشمانم گذراندم. اما در هر رفتی که بازگشتی در پی داشت، جدیتر از قبل خودم را به اتاقم میرساندم و ذهنم را در طپشهای تنهاییام وادار میکردم پنجرههای دانستن را بیشتر به روی خود بگشاید.
تا یک سال و اندی پیش (سال 99 ) که دیگر تصمیم مصرانهای برای چاپ آثارم گرفتم.با اینکه شعرهایم همدم سالهای قبل و اولین دستنوشتههایم بودند.
ولی به خاطر شرایط امروز جامعه گام نخست را برای چاپ رمان « جنین نارس » برداشتم.
منصوره قیاسی درباره جنین نارس این بار گفت: رمان بلند جنین نارس روایت عشقیست با التهابهایی ..، از روشنایی به تاریکی، طراوت به اندوه و در نهایت انتقام؛..
این داستان دارای شخصیتهاییست که در واقعیت آشکار و پنهانشان آمیزهای هستند از لطافت و خشونت، مهربانی و کینه، امید و ترس،…
جنین نارس ، زندگی چهار جوان را به تصویر کشیده که هر کدام فارغ از هر جنسیت، دیگری را از صمیم قلب دوست دارد. آنها در کنار هم و با کمک یکدیگر، با آرامش و عشق درگیر زندگی زناشویی میشوند.
آرزو زنیست مجنون که به خوبی عشق رامین را به تصویر میکشد.
که البته این عشق وافر منجر به اشتباهاتی از طرف او شده که زندگی ساسان و سیمین را درگیر فجایعی بزرگ میکند.
آنقدر اشتباهات این چهار نفر جاهلانه و ندانسته و کوچک است که خواننده را در طی داستان دچار شوکهای وافری کرده و درنهایت برای پایان این قصهی تراژدی که بیشتر از یک بازمانده ندارد و متاثر از دردهای ملتهب این روزهای جامعه ماست با ضربان تند قلبش چند دقیقهای را سکوت میکند.
و از زیباییهای این کتاب شاید به صراحت بتوان گفت.. که تا اواخر داستان خواننده متوجه راوی اصلی داستان نمیشود.
و در طول این کتاب شوکهای بسیاریست که نویسنده توانسته در شروع هر فصل به خواننده خود تزریق کند
و در نهایت خط بطلانی بکشد بر روی تمام حدسهایی که گریبان خواننده را تا به انتهای داستان فرا گرفته بود.
