به گزارش ایرنا؛ ۱۷ مردادماه سال ۷۷ به دنبال اشغال شهر مزار شریف افغانستان به دست گروه طالبان، عده‌ای از اشغالگران به کنسولگری ایران در این شهر هجوم آورده و هشت دیپلمات ایرانی به همراه خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی را زیر رگبار گلوله به شهادت رساندند.
این روز در تقویم کشورمان به پاسداشت مجاهدت های خبرنگاران روز خبرنگار نامگذاری شده است که به رسم هر ساله در این روز مسوولان و شخصیت های مختلف با صدور پیام های بزرگداشتی از تلاش یکساله اهالی رسانه و خبر قدردانی می کنند.
خبرنگاران در واقع به تجلیل نیاز ندارند آن هم در برخی موارد این تجلیل ها بیشتر نمایشی است و از افرادی تجلیل می شود که در واقع اصلا با کار خبر آشنایی ندارند، در واقع خبرنگاران به این نیاز دارند که جایگاهشان و منزلتشان در جامعه تثبیت شود.
صدور پیام هایی که پشت سر هم در روز خبرنگار از مدیران و شخصیت های مختلف منتشر می شود در واقع هیچ مشکلی از این قشر تلاش گر حل نمی کند چون بسیاری از خبرنگاران خود را بدون هیچ مزدی وقف خدمت رسانی و بیان دردها و مسایل جامعه کرده اند.
اینکه یک روز با صدور پیام های مختلف به یاد خبرنگاران سپری شود هیچ دردی از این قشر سخت کوش که در واقع زندگیشان را دایم در بیم و هراس می گذرانند دوا نمی کند چون سخت هایی که این قشر می کشند را تنها زمانی می توان به معنای واقعی و ذاتی آن لمس کرد که یک روز را خبرنگار شد و در کسوت خبرنگاری تلاش کرد.
هیچ کس جز خبرنگاران نمی دانند که تولید یک خبر و گزارش چه سختی هایی دارد و گاهی برای تولید یک خبر باید ساعت ها پشت در و یا دقایق طولانی پشت خط تلفن منتظر مسوول و یا مدیری باشد که بتواند اطلاعات درستی از یک رویداد را به جامعه برای تنویر افکار عمومی ارایه دهد.
هیچ کس جز یک خبرنگار نمی داند که نشر خبری دردناک از مشکلات و حوادث تلخ یعنی چه و اینکه گاهی خودت ذره ذره ذوب می شوی تا بتوانی تلخی ها و واقعیات و مشکلات جامعه را انعکاس دهی.
یک خبرنگار هنگامی که از دردها می گوید قلبش به درد می آید و هنگامی که خبر حوادث و یا مشکلات بزرگ و کوچک جامعه را انعکاس می دهد اولین نفری است که برای هم نوعانش اشک می ریزد و از این رو است که همیشه در استرس و ناراحتی به سر می برد.
در بحران های مختلف همچون زلزله ، سیل ، کرونا خبرنگاران کسانی هستند که جانشان را در طبق اخلاص گذاشته و زمانی که باید فکر سلامت خود و خانواده شان باشند لباس خطر به تن کرده و به دل خطر می روند تا بتوانند انعکاس دهنده وضعیت درست آن بحران باشند و در واقع صدای مردمی که هیچ صدایی ندارند.
یک خبرنگار ، گوش شنوا و چشم بینا و دست توانا و صدای رسایی است که دردها و مشکلات جامعه را انعکاس می دهد تا بتواند ذره ای از آلام آن ها بکاهد و تلاش کند تا گوشه ای از مسایل مشکلات حل شود.
یک خبرنگار با نشر و انعکاس یک خبر خوش و یک خبر امید بخش قبل از جامعه لبخند می زند تا بتواند جامعه را به واسطه قلمش ، قدمش و دوربینی که ثبت خاطرات و رویدادها می کند به هیجان و شادی و امید وادارد.
بسیار تلخ است زمانی که یک خبرنگار خود خبر می شود و به واسطه یک حادثه ، یک بیماری و یک رویداد تلخ و یا در تنهایی خویش چشم از دنیا فرو می بندد و آن زمان تیتر یک خبر رسانه ها و جراید می شود و خبر مرگش در چند ثانیه در همه جا می پیچد.
خبرنگاران که ثانیه ثانیه های عمرشان را به نگاشتن آلام بشری و دردها و مشکلات جامعه سپری می کنند نیازمند حفظ منزلتشان و برخورداری از کم ترین حقوقی هستند که می توانند به عنوان رکنی که همیشه در خدمت جامعه هستند از آن بهره مند شوند.
هرسال خبرنگاران در روز خبرنگار از مشکلات، دردها و سمایل خود می گویند اما این دردها همان مسالی است که بازگو نشده ، مشکلاتی است که یک عمر قشر خبرنگار با آن دست و پنجه نرم می کنند ولی از آن دم نمی زنند و شاید امسال هم روز خبرنگار را در سکوت خبری برای این قشر تلاشگر سپری کنیم.
تنها افراد صاحب قلم و یا افرادی که زندگیشان با خبر و خبرنگاری عجین شده و یا دوست و همکار خبری دارند می دانند یک خبرنگار با چه چالش ها و سختی هایی مواجه است و در هیاهوی جامعه گم شده و تنها در روزی که به نام اوست دستی به قلم می برد تا از این مشکلات و سختی های حرفه ای که البته بیشتر عشق می خواهد بنگارد.
تنها یک خبرنگار می داند دلیل اینکه شغل خبرنگاری از مشاغل سخت جامعه محسوب می شود چیست و استرس، سختی، تخصص، مهارت، درگیری فکری برای نگاشتن یک خبر و یا گزارش را تنها خود خبرنگاران و فعالان عرصه رسانه درک می کنند.
روزهای تعطیل که مدیران و کارکنان ادارات و ارگان ها و سازمان های مختلف و یا دیگر قشرهای جامعه به استراحت می پردازند و در کنار خانواده و عزیزانشان لحظات خوشی را سپری می کنند در لابه لای این ساعت ها دستی به گوشی می برند و به مطالعه اخبر و اطلاعات و رویدادهای کشور و منطقه خود می پردازند در واقع نتیجه کار خبرنگارانی است که هیچ گونه تعطیلی ندارند چون در واقع کار خبر تعطیلی بردار نیست و بازهم قشر خبرنگار خود را وقف جامعه و مردم می کنند .
شاید ساعت ها ذهن یک خبرنگار درگیر یک تیتر و یا موضوعی باشد که می خواهد در مورد آن بنویسد و یک خبرنگار ساعت ها استرس و اضطراب فکری برای برنامه ای دارد که قرار است در آینده نزدیک آن را پوشش دهد.
درست است که امروز با پیشرفت فضای مجازی و توسعه ی کانال های خبری و اطلاع رسانی و هزاران پایگاه خبری سرعت تبادل اخبار و اطلاعات آسان شده اما در واقع این رسالت خبرنگاران صدیق را که عمری با قلم خود و با رعایت اصل امانت داری و تلاش حرفه ای خود ، هزاران خبری که در دنیای مجازی منتشر و منعکس می شود را سنگین تر می کند تا درست و نا درست را به مردم و مخاطبان خود نشان دهندو جامعه را تغذیه درست خبری کنند.
شهرستان قصرشیرین با وجود ۱۸۶ کیلومتر مرزمشترک با عراق و همچنین وجود ۲ مرز رسمی و فعال خسروی و پرویزخان ، همواره کانون تحول ها و توجهات کشوری است که خبر در این منطقه به عنوان یک عنصر مهم نقشی انکار ناپذیر دارد.
دفتر خبرگزاری جمهوری اسلامی ایرنا از سال ۷۹ در این شهرستان تاسیس شد که وجود این دفتر در این منطقه مرزی گویای اهمیت این شهرستان با موقعیت راهبردی و اقتصادی برای نظام جمهوری اسلامی است و خبرنگارانی که در طول سال های مختلف در این این دفتر در کناتر سایر فعالان عرصه خبری و فضای مجازی همواره برای آگاهی بخشی به جامعه تلاشی بسیار سخت دارند.
روز خبرنگار بر تمامی فعالان عرصه خبر و اطلاع رسانی که خود را وقف خدمت رسانی به مردم کرده اند مبارک باد.
نازنین باباخانی- مسوول و خبرنگار ایرنا دفتر قصرشیرین
