به گزارش خبرگزاری فارس از لامرد، به بزرگترین سالن تولید کابینت و رنگ کوره ای منطقه اشکنان در شهرستان لامرد، سری می زنم. به نظر می آید صاحب این کارگاه باید صاحب یک ارث پدری بوده باشد.
پرس و جو می کنم تا صاحب این سالن تولیدی و دستگاه های ریز و درشت را پیدا کنم و با او به صحبت می نشینم.

خیلی ساده خود را معرفی میکند: من عباس فتوحی، ساکن بخش اشکنان واقع در شهرستان لامرد  هستم، متولد 1360 و تحصیلاتم دیپلم تجربی است.

ظاهری ساده دارد و لاغر اندام است. با تعلل از مقدار ارث پدری که به او رسیده می پرسم و اینکه احساس فرد پولداری که این سرمایه و کارگاه را دارد چگونه است!

عباس با لبخند می گوید: نابرده رنج، گنج میسر نمی شود      مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد...

قدم‌های مصممی که سست نشد

وی ادامه می دهد: 22 ساله بودم و تازه از سربازی برگشته بودم، با خانواده ای ۹ نفری که بار مسئولیت آن روی دوش من بود و تنها درآمدی که داشتیم یارانه ای بود که ماهیانه به ما میدادند و کمک هزینه اندکی هم از کمیته امداد امام خمینی ره دریافت می کردیم.

این جوان لامردی بیان می کند: باید فکری می کردم؛ خانواده شلوغ من و وضعیت مالی نامناسبی که داشتم، باعث شد انگیزه بیشتری برای تلاش و موفقیت داشته باشم.

عباس اظهار می کند: با افراد مختلفی مشورت کردم و بالاخره در کارگاه کابینت سازی ‌کوچکی که در محله خودمان بود مشغول کار و یادگیری مهارت های مختلف این شغل شدم.

وی استادکار خود را فردی دلسوز و مهربان معرفی کرده و اضافه می کند: استادکارم همه فوت و فن کار را به من یاد می داد و چندین مرتبه از او خواستم که کارش را توسعه دهد تا کارگاه را با امکانات روز تجهیز کند اما او اهل ریسک نبود و میگفت همین کارگاه کوچک برای سیر کردن شکم زن و بچه هایم کافی است اما من فکرهای بزرگی در سر می پروراندم.

این جوان کارآفرین بیان می کند: به کمیته امداد منطقه مراجعه کردم و تقاضای وام خوداشتغالی نمودم و خوشبختانه با کمک و مساعدت بی دریغ دوستان در کمیته امداد توانستم این وام را به مبلغ ۱۰میلیون تومان دریافت کنم که با همان مبلغ محل مناسبی تهیه کردم.

وی ادامه می دهد: ابزار و وسایل مورد نیاز کابینت کاری را خریدم تا کار جدی و شبانه روزی خودم را شروع کنم همچنین چند شاگرد گرفتم و آرام آرام کار را توسعه دادم.

عباس روند کار خود را این گونه شرح می دهد: از کابینت فلزی به ام دی اف و کارهای جدید و فانتزی تر رسیدم و به لطف خدا در حال حاضر بیشتر از ۱۰ نفر در کارگاه من مشغول به کار هستند و تنها کارگاه تخصصی رنگ منطقه را دارم.

جوانان منتظر مشاغل دفتری و پشت میز نشینی نمانند

وی می افزاید: در این مدت استادکارهای زیادی را آموزش داده ام و آنها هم برای خودشان کسب کار راه انداخته اند همچنین همه این موفقیت ها را مدیون مساعدت و کمک اعضای دلسوز کمیته امداد امام خمینی و تلاش و کوشش شبانه روزی خودم می دانم و توصیه ای که به جوانان جویای کار دارم این است که منتظر معرفی کار دفتری و پشت میز نشینی نمانند و آستین ها را بالا بزنند و مهارت آموزی را شروع کنند بعد از تلاش، برکت و لطف خدا را حتما احساس خواهند کرد.

با احترام به این همه تلاش، از استادکار عباس فتوحی خداحافظی می کنم و با لبخند و رضایت ناشی از شادمانی که از پشتکار و موفقیت یک جوان هم استانی در دلم به وجود آمده، از کارگاه بزرگ کابینت سازی فتوحی خارج می شوم....

در دل به این شعر حافظ می اندیشم:

صلاح کار کجا و من خراب کجا

ببین تفاوت ره کز کجاست تا به کجا؟

آری منتظر ماندن برای پیدا کردن کار و تغییر زندگی همچنین خمودگی و خستگی جوانان بیکار کجا و تلاش و کارآفرینی و کوشش جوانی با خانواده شلوغ و کم درآمد و رسیدن به بهترین وضعیت اقتصادی و اجتماعی کجا؟

انتهای پیام/س