او نوشت: «ارشای عزیز، برگرد

حضورِ پر از زندگی و جسارتت جلوی چشمهایم است و به این فکر می‌کنم که هر بار دیدمت، به خودم گفتم بابا آدم چه کارها که نمی‌تواند بکند، چه لذت‌ها می‌تواند ببرد از بودنش و طبیعت و…و چقدر می‌تواند بیشتر از توانِ خودش باشد و همیشه یادِ کلی آرزویِ فراموش شده افتادم. آرزو می‌کنم، آرزو می‌کنم، آرزو می‌کنم، خدا تو را به مادرت برگرداند.»