در حالی که طی سالهای اخیر فناوریهای مبتنی بر سیلیکون، به محدودیتهای ذاتی خود نزدیک میشوند، مادهای که توسط محققان دانشگاه کوئینزلند مهندسی شده است، میتواند نویدبخش تولیدات قطعات جدیدی با حافظه، سرعت بیشتر و برخی ویژگیهای پیشرفته باشد. پروفسور دبرا برنهارد از موسسه مهندسی زیستی و نانوفناوری استرالیا (AIBN) و دانشکده شیمی و علوم زیستی مولکولی (SCMB) درباره این موضوع گفت: کاربرد بالقوه این فناوری شامل سیستمهای مخابراتی و تجهیزات پزشکی است. وی میگوید: «گرافن از مدتها قبل با داشتن مقاومت مکانیکی بالا و هدایت الکتریکی و حرارتی، ماده امیدوارکنندهای برای استفاده در صنعت الکترونیک محسوب میشود، اما محدودیتهایی دارد.» این تیم تحقیقاتی مادهای را با اتمهای نیتروژن موجود در دو لایه گرافن با طرح لانه زنبوری مهندسی کردند و سپس آزمایش تغییر و پیچاندن لایهها را انجام دادند.
بر اساس اعلام ستاد فناوری نانو، این ماده دولایهای از جنس C ۳ N، توانایی گسترش تواناییهای الکترونیکی در مقیاس نانو را دارد که قابلیت کارآیی بیشتر را در منطقهای کوچکتر فراهم میکند. به گفته این پژوهشگر، تغییر در تراز شدن لایهها میتواند منجر به توانایی تنظیم جریان الکتریسیته برای دستگاههای مختلف شود.
برنهارد اظهار کرد: «ساختارهای جدید امکان تولید اجزای مختلف الکترونیکی را فراهم میکند که میتوانند با هم ترکیب شوند و قطعات الکترونیکی با نیازها و قابلیتهای متنوع به عنوان یخچال و ساعتهای هوشمند تولید کنند. وی تصریح کرد: این موضوع بسیار هیجانانگیز است؛ زیرا ترکیبی از پیشبینیهای نظری و تحقیقات تجربی برای تولید دستگاههای جدید است که میتواند در بسیاری از حوزهها مانند حافظه کامپیوتر و الکترونیک انعطافپذیر استفاده شود.»
