کیت گوردون در ۱۴ ژوئیه ۱۸۶۱ در نیواورلئانِ لوئیزیانا در خانواده یک مدیر مدرسه اسکاتلندی‌الاصل چشم بر جهان گشود. مادر کیت خود از طرفداران اولیه حق رای زنان بود و از ۱۸۵۳ در گردهمایی‌های زنان حضور می‌یافت. پدر کیت نیز به برابری حقوق زنان و مردان باور داشت.
گوردون نخستین بار زمانی به جنبش حقوق زنان پیوست که در ۱۸۹۶ در سخنرانی یکی از فعالان زن کلرادویی با نام ماری سی سی بردفورد در یک نشست محلی کلیسای یونیتاری حضور یافت. پس از آن گوردون به سازمان پیشرو حقوق زنان در نیو اورلئان موسوم به «باشگاه پورتیا» پیوست و همراه با خواهرش و سایر زنان محلی در تاسیس باشگاه «ارا: انجمن حقوق برابر» در ۱۸۹۶ مشارکت کرد. این دو سازمان در نهایت در هم ادغام شدند تا به شکل «انجمن حق رای زنان ایالت لوئیزیانا» درآیند و گوردون، خود از ۱۹۰۴ تا ۱۹۱۳ در راس آن قرار گرفت. نخستین تلاش گوردون در راستای سازماندهی زنان در ۱۸۹۹ روی داد که در آن سال وی از زنان خواست از آنجا که مالیات می‌پردازند برای رای دادن نام‌نویسی کنند و در راستای بهبود سیستم فاضلاب و زهکشی نیواورلئان حمایت مالی انجام دهند؛ مساله‌ای که در آن زمان اهمیت زیادی داشت و بخش عمده‌ای از فاضلاب شهر راهی دریا می‌شد. در نهایت طرح این زنان به رغم مخالفت‌های محافظه کارانه برای بهبود این سیستم به تصویب رسید.
در ۱۹۰۰ وی در کنوانسیون «انجمن ملی حق رای زنان آمریکا: ناوسا» سخنرانی و با رئیس جدید آن کری چپمن کات ملاقات کرد. او در این دیدار کات را تحت تاثیر گذاشت و یک سال بعد بخش مکاتبات این نهاد به وی واگذار شد. پس از ترک ناوسا در ۱۹۰۹، گوردون به نیواورلئان بازگشت و ساخت نخستین بیمارستان برای درمان مسلولان در ایالت لوئیزیانا را بر عهده گرفت. او همچنین به‌عنوان دبیر و معاون دو انجمن مقابله با بیماری سل فعالیت داشت.
در ۱۹۱۱ در نشست سالانه «انجمن حقوق برابر کنتاکی» در لویزویل حضور یافت و از ۱۹۱۳ به شکل تمام وقت برای حق رای زنان شروع به فعالیت کرد. در این دوران وی بیشتر برای حق رای زنان در سطح ایالتی می‌کوشید. در نوامبر ۱۹۱۳ وی از سازمان‌دهندگان کلیدی «کنفرانس حق رای زنان ایالات جنوبی» بود که تا ۱۹۱۷ ریاست آن را بر عهده داشت. او همچنین سردبیر ارگان و نشریه این نهاد موسوم به «شهروند جدید جنوب» بود. گوردون در ۲۴ اوت ۱۹۳۲ در نیواورلئان درگذشت.
