به گزارش ورزش سه گل محمدی که خیلی زود توسط استعدادیاب‌های تیم پورای تهران کشف شد اولین بازی‌های رسمی باشگاهی خود را با این تیم سابقا متمول باشگاهی تهران انجام داد و در آنجا به عنوان یک مدافع درخشید تا پس از آن مورد توجه تیم‌های دیگر قرار بگیرد و سر از پرسپولیس دربیاورد و به تیم ملی برسد.
گل محمدی با فیزیک بدنی خوب و شعور کم نظیر فوتبالش تنها در یک مقطع زمانی در دوران بازیگری چندان خوب کار نکرده و آن مربوط به زمانی است که درگیر بیماری عجیبی بود که او را یکی دو سالی از فوتبال دور کرد. با این حال یحیی پس از محو شدن در فوتبال ایران با پیوستن به فولاد و کار کردن با مربیان خارجی دوباره به سطح اول فوتبال ایران بازگشت و حق خود را از فوتبال گرفت. او کاپیتان تیم ملی و یکی از مهره‌های اصلی تیم برانکو در دهه ۱۳۸۰ است که تیم امید ایران را به قهرمانی بوسان ۲۰۰۲ هدایت کرد.
طلایی که آخرین طلای فوتبال ایران در رقابت‌های آسیایی محسوب می‌شود. گل محمدی همچنین در جام جهانی و در بازی مقابل مکزیک نیز گل زده و نامش در بین گلزنان تاریخ فوتبال ایران در جام جهانی به چشم می‌خورد.
با چهره‌ای متفاوت و ریش کوتاه بالاتر از مهاجم وحدت مشغول زدن ضربه سری است تا توپ را به زمین حریف برگرداند. پورا و وحدت از تیم‌های سابق باشگاهی تهران هستند که دیگر اثری از آنها باقی نمانده است. تیم‌هایی که استعدادهای خوبی را به فوتبال ایران معرفی کرده‌اند.
