به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، فدراسیون تنیس روی نیز از زمان شیوع ویروس کرونا در اسفند ماه 98 یکی از فدراسیون‌های کم کار بوده و بیشتر زمان‌ها را به روزمره‌گی سپری کرده که همین موضوع صدای اهالی این رشته و بازیکنان را را هم درآورده است.
عیلقارداشی در دوره دوم ریاست خود برخلاف دوره اول که حدود 18 ماه از آن می‌گذرد، چیزی برای ارائه نداشته و حتی شرایط بدتر از گذشته شده است. اردوها و مسابقاتی که در هیمن شرایط کرونایی می‌توانست با حداقل افراد و رعایت پروتکل‌های بهداشتی (همان کاری که رشته های دیگر انجام دادند) برگزار شود تا چرخ این رشته از کار نیفتد، انجام نشد و نوجوانان و جوانانی که می‌توانستند رشد کنند، به حال خود رها شدند.
*کاهش سهمیه‌ها
سهمیه‌های المپیک نسبت به دوره قبل افت شدیدی داشت و از سه به یک رسید. در الپمیک ریو نوشاد و نیما عالمیان و ندا شهسواری توانستند سهمیه را بگیرند، اما در این دوره برای بانوان کار خاصی انجام نشد و ندا شهسواری بدون اردوی مناسب و مسابقه راهی قطر شد و نوشاد هم نتوانست سهمیه را بگیرد.
*تعطیلی اردوها
فدراسیون تنیس روی نسبت به خیلی از فدراسیون‌های دیگر امکانات خوبی داشته و از دو سالن و خوابگاه مجزا برخوردار است، اما در همین یک سال و نیم چند اردو را برگزار کرده است؟ بودجه فدراسیون اگر برای اردوها و مسابقات و پیشرفت جوانان و نوجوانان هزینه نشده، کجا رفته است؟ اگر نوشاد و نیما و افشین نوروزی رشد کردند، به خاطر اردوهای شبانه روزی بوده است، اما در این دوره همه چیز رها شده و خبری از استعدادیابی و حفظ استعدادهای کشف نبوده است.
* شرایط نامناسب تیم‌ملی و دلسردی ملی‌پوشان
در همین اواخر و برنامه ای که فدراسیون برای تیم ملی داشت، حواشی زیادی به وجود آمد. مسابقات انتخابی تیم ملی در بدترین زمان ممکن و یکی از شرجی ترین شهرهای کشور یعنی بابل برگزار شد که انتقاد همه ملی پوشان را در پی داشت. از این بگذریم، نوشاد عالمیان که بازیکن آرامی است هم لب به انتقاد گشود از وضعیتی که برایش به وجود آوردند گلایه کرد.
نوشاد و نیما عالمیان با توجه به عملکردی که داشته‌اند سرمایه‌های اصلی تنیس روی میز کشور محسوب می‌شوند، اما فدراسیون برنامه مشخصی برای حفظ آنها ندارد و با رویه ای که در نظر گرفته تنها به فرسوده شدن‌شان کمک می‌کند. این برنامه ریزی غلط و عدم مدیریت صحیح برای برادران عالمیان باعث شده تا این تصور هم برای سایر ملی‌پوشان به وجود بیاید که تنیس روی میز ایران تنها نیما و نوشاد عالمیان است.
*وضعیت تنیس روی میز از زبان مربیان و کاپیتان تیم ملی
صمد تدبیری، یکی از مربیانی است که به دلیل نداشتن برنامه و بی توجهی‌ها مدتی است از فدراسیون جدا شده و اظهارات او نشان می‌دهد که تنیس روی میز مشکلات جدی مدیریتی دارد که در صورت برطرف نشدن آنها صدمات زیادی این رشته خواهد خورد.
او می‌گوید: «من بیش از یک سال و نیم است از فدراسیون جدا شدم و آن هم به دلیل عدم مدیریت و عدم برنامه ریزی بوده است. متاسفانه تنیس روی میز ما نابود شده و به 50 سال قبل بازگشته است. با این شرایط دیگر هیچ وقت در آسیا مقام نمی‌آوریم. متاسفانه مدیریت به سمت تجارت رفته و کاری برای استعدادیابی و پرورش آنها نشده است.»
همین چند روز قبل بود که افشین نوروزی کاپیتان تیم ملی هم به دلایل شرایط بد موجود از حضور در تیم ملی انصراف داد و دلیل خود را بی عدالتی دانست. نوروزی گفته است: «توقع داشتم در زمان ریاست 4 ساله دوم قارداشی که با حمایت وزارت ورزش صورت گرفت اتفاقات بهتری بیفتد اما نشد. من خداحافظی نکردم، این به معنای اعتراض است، اعتراضی که باید در دولت آقای رئیسی و با حضور یک وزیر جدید و ورزشی به آنها رسیدگی شود. من با این کارم می‌خواهم صدای جوانان و نوجوانان و همچنین نامزدهای هیأت‌های استانی باشم که صدایشان در این بی‌عدالتی به جایی نرسیده و نمی‌رسد.»
به گزارش فارس، با مسائلی که عنوان شد کارنامه فدراسیون در یکی دو سال گذشته به هیچ وجه قابل دفاع نیست و مسئولان فدراسیون به جای اینکه آدرس وزارت ورزش و فدراسیون جهانی را بدهند، باید کلاه خود را بالاتر بگذارند و شرایطی که به وجود آورده‌اند را ببینند. باید ببیند این شرایط مورد قبول جامعه تنیس روی میز است یا خیر.
انتهای پیام/
