شمار حوزویان روزنامهنگار و اهل رسانه یا روزنامهنگاران اهل حوزه و دین پژوهی بسیار کم است و «سید مهدی حسینی درود» یکی از این انگشت شماران است که هر چند عضو تحریریۀ هفته نامۀ «حریم امام» است اما با «عصر ایران» نیز به صورت افتخاری همکاری دارد.
به همین سبب تسلیت عمیق خود را به سبب درگذشت پدربزرگ اهل فضل و کمال ایشان ابراز میداریم.
شایان ذکر است حجت الاسلام سید علی خمینی نوادۀ امام خمینی رهبر فقید انقلاب اسلامی نیز مصیبت وارده را به او تسلیت گفته و یادآور شده است: « خدمات خالصانۀ شما به مذهب حق، خیرات دایمی است که به روح آن بزرگوار واصل می شود.»
نکته ای که حجت الاسلام حسینی از زندگی مرحوم حاج سید احمد حسینی نقل کرده هم خواندنی و در عین حال تکان دهنده است:
تابستان ۱۳۲۴ خورشیدی درست هنگامی که نظامیان بیگانه (انگلیسی، هندی و غیره) قسمت وسیعی از منطقه دورود و خط آهن را با چادر ها و مانورهای پی درپی احاطه کرده بودند به همراه خانواده و به رسم مردم لرستان به مناسبت شهادت امیرالمؤمنین علی علیهالسلام به زیارت یکی از امامزاده های مدفون در منطقه میروند.
پس از زیارت و در مسیر برگشت شیئی آهنی (گلوله یکی از ادوات جنگی) پیدا میکنند. آن را به خانه میآورند. احمد 12 ساله برای آوردن آب از خانه خارج میشود و بقیه بیخبر از همه جا از سر کنجکاوی به بررسی آن شیء میپردازند تا بدانند چیست و به چه کار میآید که ناگهان منفجر میشود و خانه و اهل خانه را یک جا به هوا پرتاب میکند.
کودک 12 ساله از دور شاهد گرد و خاک و شعله های آتش می شود و وقتی میرسد که دیگر، خبری نه از پدر، برادر، خواهر، داماد، برادر داماد و میهمان منزل نبود و باقی عمر را با این خاطرۀ تلخ و غم سنگین سپری کرد.