به گزارش ایرنا،به گفته رئیس امنیت کابل،طالبان در پشت بسیاری از حملات به مدارس ،دانشگاهها،،ورزشگاهها و بیمارستان های و مراکز شیعیان و اقلیت ها قرار دارد ،هرچند که این گروه آن را به گروههای دیگر از قبیل داعش نسبت می دهد.

به گفته مقامات دولتی افغان ،حمله به مدرسه سید الشهدای غرب کابل که بیش از یکصد دانش آموز شیعه کشته و  تعداد زیادی مجروح شدند ، دست طالبان به عنوان تسهیل کننده دیده شده است .

به همین دلیل است که حملات تروریستی زیادی به مساجد، مدارس، ورزشگاه ها و مراکز آموزشی صورت گرفته است که مربوط به مناطق شیعه نشین  بوده و مقامات امنیت ملی افغانستان بارها گفته است که مسئول این حملات شبکه حقانی بخش تندرو گروه طالبان است.

براساس  گزارش های منتشر شده،  طالبان در آبان ۱۳۹۷ با حمله به منطقه شیعه نشین  اورزگان خاص به نام «حسینی»، «کندلان» و «اوچی»  به بهانه  واهی اقدام به قتل عام مردم  این منطقه و کشتن ۴۵ زن ،کودک و مردم کرد و جوانان شیعه که از این منطقه فرار نکرده بودند کشت و جنازه های آنان را در روستا رها کرد.

شماری زیادی از نمایندگان مردم غزنی و آگاهان سیاسی این حمله را قومی و مذهبی عنوان کردند زیرا در این منطقه که طالبان یورش بردند هیچ نیروی دولتی وجود نداشت و طالبان هم بدون مراحمت مردم در منطقه گشت گذار می کردند.

بدنبال حمله بر اورزگان خاص و در فاصله ۱۰ روز جنگجویان طالبان به شهرستان شیعه نشین جاغوری در استان غزنی حمله کردند که در این حمله نیز صدها خانواده مجبور به ترک مناطق خود شدند و حدود ۹۰ غیرنظامی و ساکنان محل کشته شدند.در پی تظاهرات مردمی در دیگر مناطق شیعه نشین دولت مجبور شد با اعزام نیرو از مرکز استان غزنی به این منطقه طالبان را بیرون کند.

در ۲۸ خرداد امسال نیز گروه طالبان بر شهرستان «پاتو» در استان شیعه نشین دایکندی حمله کرده و پس از تصرف بخش‌های این شهرستان منازل مردم و محصولات کشاورزی آنها را به آتش کشیدند اما کشاورزانی که برای آبیاری مزارع در منطقه باقی مانده بودند قتل عام شدند.

در استان قندوز نیز هفته گذشته گروه طالبان پس از تصرف شماری از شهرستان ها در منطقه ای  به نام «باغ شرکت» که ساکنان آن تاجیکان بدخشانی بودند، به اتهام همکاری با ارتش شماری از جوانان آنها را به گلوله بست  و ۴۰ خانواده بصورت اجباری از منطقه اخراج شدند.

ملا عبدالمنان نیازی که در غرب افغانستان فعالیت می کرد با تهدید لشکر فاطمیون گفت که تمام هزاره جات یا مناطق شیعه نشین را به آتش می کشد.

وی شیعیان افغانستان را متهم به جاسوسیی برای ایران کرد و افزود:هزاره‌ها در حدی نیستند که برای منافع ایران در این کشور بجنگند و وی آنها را خواهند کشت.

نیازی در گفت وگویی به صراحت اعلام کرد که  هر روز  حدود  ۴۰ تا ۱۰۰ شیعه هزاره را می کشد اما این مردم هرگز نمی دانند که چگونه و با چه فن و روشی کشته می شوند.

نیازی درسال ۱۳۷۳ که دیپلمات های ایرانی و خبرنگار ایرنا در مزار شریف به شهادت رسیدند به عنوان استاندار سابق گروه طالبان در مزار شریف بود.

در همین دوره طالبان هزاران شیعه در مزارشریف و یکاولنگ استان بامیان قتل عام کردند.

تغییری در افکار طالبان ایجاد نشده 

اکنون در افغانستان بیشتر  مردم و فعالان سیاسی معتقدند که با گذشت زمان هیچ تغییری در افکار گروه طالبان در برخورد با دیگر اقوام افغانستان بویژه هزاره ها ایجاد نشده و آنها همچنان قتل عام و از مناطق خود اخراج می شوند.

«ملافاضل مظلوم» عضو فعلی هیأت سیاسی گروه طالبان در قطر نیز سال گذشته در سفری که در کویته پاکستان داشت در جمع فرماندهان این گروه طالبان بطور واضح اعلام کرد که از کشته شدن یک شیعه کافر یا هزاره خوشحال می شود.

این گروه در آغاز مذاکرات قطر با دولت افغانستان نیز از برسمیت شناختن مذهب شیعه در حل اختلافات در جریان گفت وگو انکار کرد  گفت که مشکلاتی که پیش می آید باید از طریق مذهب حنفی حل شود.

این مواضع طالبان نشان می دهد که این گروه هنوز هم به دشمنی با شیعیان افغانستان می اندیشند و حاضر نیست مذهب شیعیان افغانستان را برسمیت بشناسند و به حقوق این مردم احترام بگذارند.

رحمت‌الله بیژن‌پور؛ یک فعال سیاسی می گوید  عبدالمنان نیازی بیش‌تر در صحبت آرام بود؛ اما واکنش‌ آن بسیار تند بود. به گفته او، این عضو طالبان، محرک خشونت‌ها بود و در مزار شریف خشونت‌های زیادی را خلق کرد و در برابر مردم به خصوص اهل تشیع بی‌اندازه خشن بود.

وی افزود: در آن زمان یک هیات رهبری طالبان در مزار شریف حضور داشت که ملا برادر و نیازی و چند تن دیگر از اعضای برجسته این هیات بودند. این هیات تلاش کرد که مردم شیعه را زیر فشار قرار دهد تا مذهبشان را تغییر دهند.

دشمنی با شیعیان استراتژی  بلند مدت طالبان 

«عبدالحفیظ منصور» عضو هیأت گفت وگو کننده دولت افغانستان با گروه طالبان نیز در آخرین مصاحبه خود پیش از سفر به دوحه چند هفته پیش گفت که طالبان همچنان دشمن شیعیان است و تغییری در اندیشه و افکار این گروه نسبت به اقلیت ها ایجاد نشده است.

شعار طالبان در دور حاکمیت قبلی این گروه این بود که «تاجیک ها به تاجیکستان بروند، ازبک ها به ازبکستان و هزاره‌ها به گورستان» این شعار در گوش همه مردم افغانستان بویژه شیعیان هزاره آشنا است که از زبان اکثریت پشتون ها شنیده می شود.

به  باور عبدالحفیظ منصور ، دشمنی با شیعیان افغانستان یک استراتژی بلند مدت طالبان است و مقطعی نیز نخواهد بود و  از بین بردن شیعیان را از نگاه دینی جهاد می دانند و به آن باور عمیق دارند.

محققان و آگاهان دینی افغانستان نیز بر این باورند که افکار طالبان و داعش شباهت های زیادی با هم دارند.

«محمد محق» یکی از محققان دینی اهل سنت افغانستان که یکی از چهره های شناخته شده افغانستان در امور دینی و اسلام معتدل است، در یک تحقیق شباهت های طالبان و داعش را چنین نوشته است:

سنجش گروه های افراطی خشونت طلب با داعش از این جهت مهم است که در باره تروریست بودن این گروه در داخل و خارج جهان اسلام اجماع جهانی وجود دارد.

طالبان و داعش با هم شباهت‌ها و  تفاوت‌هایی دارند. شباهت‌ها سبب می‌شوند تا نگرانی‌ها از عاقبت این روند افزایش یابد، و تفاوت‌ها سبب می‌شوند تا طرف‌های منطقه‌ای و بین المللی با محاسبات متفاوت در باره هر یک، استراتژی‌های متفاوتی در برابر آنان در پیش بگیرند.

شباهت‌های طالبان با داعش 

تفسیری که طالبان و داعش از اسلام دارند از نوع تفسیر ظاهری است که در عربی به آن تفسیر نصی و در انگلیسی (literalistic) تحت اللفظی یا متن‌محور می‌ گویند.

در این روش اصالت به لفظ داده می ‌شود نه معنا. معنا تابع لفظ به شمار می‌رود و افق معنایی را عبارات متنی محدود و مقید می‌ کند. اولین و مشهورترین گروه در تاریخ اسلام که به این شیوه گرایش داشت خوارج بود.

الگوی حکومت‌داری: برای هر دو گروه رسیدن به قدرت هدفی استراتژیک بوده و هست. تمام گروه‌های اسلام سیاسی بالاترین هدف شان رسیدن به قدرت است که در اصطلاحات خاص شان از آن به مرحله “تمکین” یاد می‌کنند. از نظر آنان همه اهداف مهم دیگر چه اصلاحات داخلی و چه تغییرات خارجی و بین المللی وابسته به تشکیل حکومت مورد نظر است.

ستیز با تمدن معاصر: همه گروه‌های افراطی با تمدن معاصر در نبرد هستند، و از آن تنها ابزار جنگی و وسایل فنی‌اش را می‌پسندند. استراتژی آنان جنگیدن با این تمدن با ابزار خود آن است. در این میان طالبان و داعش ستیز آشکارتری با تمدن معاصر دیده می  شود.

برخورد خشن با دیگری: هر دو گروه خود را کاملا بر حق می‌دانند و از آن رو مخالفت دیگران با خود را مخالفت با خدا و پیامبر می‌ شمارند. از نظر آنان هر فرد یا گروهی که دست به مخالفت می ‌زند سزاوار سرکوب است حتی با خشونت.

محقق می گوید که نظر طالبان در باره زنان بدتر و تاریک اندیش تر از داعش است و این روحیه آنها به زندگی قبیله ای و قومی آنها بر می گردد.

وی می افزاید:شباهت طالبان و داعش در امور بنیادی، و تفاوت شان در امور ظاهری و تاکتیکی است، و در جاهایی که تفاوت دارند کارنامه طالبان سوال‌برانگیزتر است، چنان‌که اگر نتیجه عملی را معیار بدانیم و شمار افرادی  که توسط طالبان به قتل رسیدند از داعش بیشتر است.