این نام‌نویسی مدت کوتاهی پس از آن انجام شد که یک قانون به زنان اجازه تحصیل در دانشگاه را می‌داد. وی نخستین زن در شیلی و آمریکای جنوبی بود که مدرک پزشکی خود را توانست در نهایت در ۱۸۸۷ دریافت دارد. دیاز کار خود را از ۱۸۹۱ در بیمارستان سان بورگا آغاز کرد. او در زمینه تدریس دانش پزشکی نیز فعالیت داشت و در نهایت مدیر دانشکده پزشکی سانتیاگو شد؛ جایگاهی که تا ۳۰ سال از آن وی بود. او در مقام یک نیکوکار چندین کودکستان و مدرسه و نیز چند درمانگاه برای افراد تهیدست تاسیس کرد. در ۱۹۱۰ دیاز در کنگره علمی بین‌المللی بهداشت و پزشکی در بوئنوس آیرس شرکت کرد؛ جایی که وی «بانوی ممتاز قاره آمریکا» نام گرفت. دیاز در ۱۹۱۱ به ریاست خدمات پزشکی مدارس شیلی منصوب شد. او در این جایگاه برنامه صبحانه دانش‌آموزان را طرح‌ریزی و شروع به واکسیناسیون گسترده دانش‌آموزان کرد. وی همچنین در راستای مبارزه با الکلیسم، نرم استخوانی و بیماری سل تلاش‌های زیادی به عمل آورد. دیاز در ۱۹۲۵ بازنشسته شد. در ۱۹۵۰ بیمار شد و در نهایت در سن ۸۴ سالگی در بیمارستانی در سانتیاگو درگذشت.
