بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

إِذَا زُلْزِلَتِ الأرْضُ زِلْزَالَهَا ﴿١﴾ وَأَخْرَجَتِ الأرْضُ أَثْقَالَهَا ﴿٢﴾ وَقَالَ الإنْسَانُ مَا لَهَا ﴿٣﴾ یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ﴿٤﴾ بِأَنَّ رَبَّکَ أَوْحَى لَهَا ﴿٥﴾ یَوْمَئِذٍ یَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِیُرَوْا أَعْمَالَهُمْ ﴿٦﴾ فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ ﴿٧﴾ وَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ ﴿٨﴾

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

هنگامى كه زمین شدیدا به لرزه درآید، (۱)

و زمین بارهاى سنگینش را خارج سازد! (۲)

و انسان مى‏گوید: «زمین را چه مى‏شود (كه این گونه مى‏لرزد)؟!» (۳)

در آن روز زمین تمام خبرهایش را بازگو مى‏كند; (۴)

چرا كه پروردگارت به او وحى كرده است! (۵)

در آن روز مردم بصورت گروه‏هاى پراكنده (از قبرها) خارج مى‏شوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود! (۶)

پس هر كس هموزن ذره‏اى كار خیر انجام دهد آن را مى‏بیند! (۷)

و هر كس هموزن ذره‏اى كار بد كرده آن را مى‏بیند! (۸)