به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، این کتاب داستان خواهران میرابال را از زبان خودشان روایت می‌کند. خواهران میرابال (پاتریا، دِدِه، مینروا، ماریا تِرِسا) که نام انقلابی‌شان «پروانه» بود، علیه حکومت دیکتاتوری رافائل تروخیو در جمهوری دومینیکن به مبارزه برخاسته بودند. دیکتاتور آن‌ها را به زندان انداخت ولی فشارهای بین‌المللی، او را مجبور کرد که خواهران میرابال را آزاد کند. تروخیو بعدها به فجیع‌ترین شکل ممکن، پروانه‌ها را به قتل رساند و از همین رو، سالروز مرگ آن‌ها (۲۵ نوامبر) به عنوان روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان نامگذاری شده است.
هر فصل کتاب، از زبان یکی از خواهرها روایت می‌شود. خولیو آلوارز با به‌کارگیری شیوه‌های مختلف روایت، سرگذشت غم‌انگیز خانواده میرابال را نقل می‌کند. آلوارز دختر یکی از مبارزان بود که در دوران تروخیو مجبور شد با خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کند و تصمیم گرفت داستان این چهار خواهر را در قالب رمانی از زبان خودشان جاودانه کند.
در زمانۀ پروانه‌ها در سال ۱۹۹۴، نامزد جایزه حلقه ملی منتقدان کتاب شد. نشریۀ نیویورک ژورنال آو بوکز در یادداشتی، ضمن تمجید از اثر آلوارز، دربارۀ این کتاب چنین نوشته: «آلوارز در این رمان، که تنها یکی از بیست‌وچند کتاب منتشرشده‌اش بود، با به تصویر کشیدن خواهران میرابال، به‌تنهایی افراد بی‌شماری را از مقاومت مردم کشورش آگاه کرد. گذشته از این، رمان در زمانۀ پروانه‌ها بیش از ۲۵ سال است که این داستان را زنده نگه داشته.»
همچنین کتاب در زمانۀ پروانه‌ها، به عنوان کتاب برتر سال ۲۰۰۴ «یک کتاب، یک شیکاگو» انتخاب شد و ماریانو باروسو، کارگردان اسپانیایی، در سال ۲۰۰۱ فیلمی را بر اساس این رمان به نمایش درآورد.
۵۸۵۸
