به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ رشد، توسعه، بهره‌وری و تولید اقتصادی کشورها، در گرو افزایش جمعیت است؛ اقتصاددانان دنیا اعلام می‌کنند که افزایش جمعیت به افزایش ثروت، قدرت و امنیت منجر می‌شود، برعکس جمعیت سالمند، ناتوان و مصرف‌کننده، کشورها را دچار معضل خواهد کرد.

در نتیجه، برای رشد اقتصادی لازم است که جمعیت افزایش پیدا کند، زیرا نیروی فعال، تیزهوش و مبتکر نیز به تبع آن افزایش پیدا می‌کند؛ به همین دلایل کشورهای جهان تمامی سیاست‌های کنترلی جمعیت را کنار گذاشتند و برنامه مورد قبول آنها تنها برنامه‌های افزایشی جمعیت هستند.

تذکرهای پیاپی جمعیتی مقام معظم رهبری در سالیان اخیر با توجه به آغاز کاهش جمعیت کشور نیز موید این مطلب است که بر سبک زندگی و افزایش فرزندآوری تاکید می کند.

پوشیده نیست که جمعیت جوان کشور در سال 1357، خود یکی از عوامل مهم خیزش و پیشرانه جریان انقلاب اسلامی بود؛ با این توضیح، جمعیت همچنین بر تحولات اجتماعی و سیاسی تاثیرگذار است، گفتنی است که بنیان گذار انقلاب اسلامی نیز به موضوع جمعیت پرداخته و بر ظرفیت کشور برای صد و پنجاه میلیون تا دویست میلیون جمعیت اشاره کرده اند. 

در این باره؛ امام خمینی (ره) در نوفل‌لوشاتو پاریس در پاسخ به خانم "جرجی گایر" (Georgie Anne Geyer) از روزنامۀ لس ‌آنجلس تایمز که پرسید: "نظر حضرتعالی در مورد کنترل موالید و تحصیل زنان و مردان در دانشگاه به صورت مختلط چیست؟!" فرمودند:

"زنان در جامعۀ اسلامی آزادند و از رفتن آنان به دانشگاه و ادارات و مجلسیْن به هیچ وجه جلوگیری نمی‌شود. از چیزی که جلوگیری می‌شود فساد اخلاقی است که زن و مرد نسبت به آن مساوی هستند و برای هر دو حرام است. راجع به موالید، تابع آن است که حکومت چه تصمیمی بگیرد."

بعد از پیروزی انقلاب نیز امام خمینی(ره) در بخشی از بیانات خود در  30 اردیبهشت 1358 می فرمایند:

"مسلمین، خصوصاً حکومتهای اسلامی، چه وقت می‌خواهند بیدار بشوند؛ چه وقتی می‌خواهند اغراض شخصیۀ خودشان و آمال شخصی خودشان را کنار بگذارند و برای ملتها خدمت بکنند؟! مسلمین یک میلیارد تقریباً جمعیتند. الآن یک میلیارد جمعیت دنیا را تشکیل می‌دهند. با دارا بودن همه چیز؛ ممالک غنی وسیع...

مملکت ایران 35 میلیون حالا می‌گویند جمعیت دارد. وسعتش آنقدر است که برای صد و پنجاه میلیون تا دویست میلیون جمعیت کافی است. یعنی اگر دویست میلیون جمعیت داشته باشد، در ایران به رفاه زندگی می‌کنند. و همین طور ممالک دیگر وسیعند. عراق وسیع است و جمعیت کمی دارد.

چه وقت می‌خواهند این حکومتها بیدار بشوند و دست از اغراضشان بردارند؟ و چه وقت می‌خواهند مسلمین توجه بکنند به اینکه مصالحشان چه است و دردشان چه است؟ و چه وقت باید دوا کنند این درد را؟!"

انتهای پیام/