به گزارش ایرنا، دولت سنگاپور یک نظام سیاسی جمهوری مبتنی بر پارلمان (برگرفته از سیستم پارلمانی بریتانیا) است و وزیران کابینه باید پیش از معرفی به عنوان وزیر با کسب آرای مردم به پارلمان راه یابند.

براساس این سیستم، با انحلال مجلس دولت نیز منحل می شود، اما وزیران همچنان برای مدت زمان کوتاه تا برگزاری انتخابات و تعیین دولت جدید سرپرستی وزارت متبوع خود را برعهده خواهند داشت. 

انتخابات در سنگاپور 

در حال حاضر دو نوع انتخابات در سنگاپور وجود دارد: انتخابات پارلمانی و انتخابات ریاست جمهوری. مطابق قانون اساسی سنگاپور انتخابات عمومی پارلمان باید ظرف ۳ ماه از انحلال پارلمان انجام شود که حداکثر مدت آن ۵ سال از اولین جلسه پارلمان است و انتخابات ریاست جمهوری نیز هر ۶ سال یکبار انجام می‌شود. 
پارلمان سنگاپور با ۹۳ کرسی تک مجلسی است. از زمان انتخابات مجلس قانونگذاری در سال ۱۹۵۹، حزب اقدام مردمی اکثریت قاطعی داشته است و در دوره‌های مختلف تنها حزبی بوده که اکثریت کرسی‌ها را به دست آورده و همیشه دولت سنگاپور را تشکیل داده است. 

انتخابات پارلمانی در سنگاپور 

از استقلال سنگاپور در سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۸۱، حزب اقدام مردمی در هر انتخابات برگزار شده همه کرسی‌های پارلمان را بدست آورد و تقریباً دو دهه بدون هیچ حزب مخالفی دولت تشکیل داد. در سنگاپور، سیاستمداران مخالف و اتحادیه‌های صنفی در دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ بدون محاکمه در زندان بازداشت شدند. بسیاری از اینها توسط دولت متهم به داشتن نقش در مبارزات براندازانه کمونیستی شدند. 
از سال ۱۹۸۴، انتخاب سیاستمداران مخالف در پارلمان آغاز شد. ۲ کرسی از ۷۴ کرسی به سیاستمداران مخالف تعلق گرفت. متعاقباً در سال ۱۹۸۸، حزب اقدام مردمی ۷۶ کرسی از ۷۷ کرسی را به دست آورد. در سال ۱۹۹۱، حزب اقدام مردمی ۷۷ کرسی از ۸۱ کرسی را به دست آورد. 
زمان تبلیغات انتخاباتی در سنگاپوربسیار کوتاه است. حداقل زمان قانونی تبلیغات از زمان اعلام انتخابات تا روز رأی گیری، ۹ روز است. این زمان محدود تبلیغات به طور کلی در انتخابات سنگاپور استفاده می‌شود. اعلام انتخابات به دنبال اعلام مرزهای جدید حوزه‌های انتخابیه انجام می‌شود.

انتخابات عمومی در سنگاپور 

انتخابات عمومی در سنگاپور پس از سپری شدن ۵ سال از تاریخ اولین جلسه پارلمان سنگاپور باید ظرف ۳ ماه برگزار شود. با این حال، در بیشتر موارد پارلمان منحل می‌شود و قبل از سپری شدن دوره ۵ ساله، به دستور نخست وزیر انتخابات عمومی برگزار می‌شود. تعداد حوزه‌های انتخابیه یا تقسیمات انتخاباتی به طور دائمی توسط قانون تعیین نشده است،  این امر توسط نخست وزیر سنگاپور قبل از انتخابات عمومی مطابق با قانون انتخابات پارلمان، که حاکم بر برگزاری انتخابات پارلمان است، انجام می‌شود. 
روند انتخابات از آنجا آغاز می‌شود که رئیس جمهوری طبق توصیه هیئت وزیران، یک نامه انتخاباتی را خطاب به افسر انتخابات صادر می‌کند. در روز نامزدی، افسر انتخابات و نمایندگان وی از ساعت ۱۱صبح تا ۱۲ ظهر برای دریافت نامه‌های معرفی نامزدهای احتمالی و گواهینامه‌های سیاسی مطابق با قانون در مراکز مشخص حضور پیدا می‌کنند. 
نامزدها اجازه دارند پس از پایان نامزدی و تا یک روز قبل از روز رأی گیری، تبلیغات انتخاباتی داشته باشند. نامزدها می‌توانند در اینترنت تبلیغ کنند، بازدیدهای خانه به خانه انجام دهند، رساله پخش کنند، بنر و پوستر چاپ کنند و تجمعات انتخاباتی را برگزار کنند. 
روز رای گیری تعطیل عمومی است و رای دادن اجباری می‌باشد. شعب اخذ رأی از ۸ صبح تا ساعت ۲۰ باز است. رأی دهندگان باید به شعب اختصاص داده شده مراجعه کنند. پس از پایان رای گیری، رئیس هر شعبه اخذ رای صندوق‌های رای را مهر و موم می‌کند. نامزدها یا نمایندگان آن‌ها می‌توانند مهر و موم خود را روی صندوق‌های رای بگذارند. سپس صندوق‌های رأی به مراکز شمارش آرا منتقل می‌شوند تا آرا شمرده شود. پس از اتمام همه شمارش‌ها، افسر انتخاباتی صحت آرای کسب شده توسط کاندید با بیشتری رای را بررسی می‌کند. در صورت تایید صحت آراء، افسر انتخابات نامزدی را که بیشترین آرا را دارد به عنوان رئیس جمهوری انتخاب می‌کند. 
آخرین انتخابات عمومی سنگاپور در ۱۰ ژوئیه سال ۲۰۲۰ برگزار شد. حزب اقدام مردمی برای تشکیل دولت با کسب ۸۳ کرسی به قدرت رسید، در حالی که حزب کارگران سنگاپور ۱۰ کرسی را به دست آورد. 

انتخابات ریاست جمهوری در سنگاپور 

انتخابات ریاست جمهوری سنگاپور از سال ۱۹۹۳ برگزار می‌شود. بر اساس "قانون انتخابات ریاست جمهوری"، برای کاندیداتوری پست ریاست جمهوری، یک فرد باید "گواهی صلاحیت" را از کمیته انتخابات ریاست جمهوری دریافت کند. او برای دریافت این گواهی باید شرایط مختلف و پیچیده‌ای داشته باشد که در اینجا به طور مختصر به آن‌ها اشاره می‌شود: او باید شهروند سنگاپور باشد. سن او نباید کمتر از ۴۵ سال باشد. نام وی باید در فهرست فعلی رأی دهندگان موجود باشد. وی باید در تاریخ نامزدی خود در انتخابای ریاست جمهوری در سنگاپور اقامت داشته باشد. یک نامزد ریاست جمهوری سنگاپور باید از ذهنی سالم برخوردار باشد، ورشکسته نباشد، هیچ پست با حقوق و مزایایی نداشته باشد. نباید دارای هیچ سو پیشینه‌ای باشد و از شخصیت و اعتبار خوبی برخوردار باشد. 
به دلیل الزامات زیاد مورد نیاز برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری، اکثر این انتخابات بدون رقیب برگزار شده است. همه انتخابات ریاست جمهوری سنگاپور به جز انتخابات اول سال ۱۹۹۳ که دو نفر در آن شرکت کردند و انتخابات سال ۲۰۱۱ که ۴ نفر در آن شرکت داشتند، بدون رقیب بوده است. "اونگ تنگ چونگ"، عضو سابق حزب اقدام مردمی در اولین انتخابات ریاست جمهوری سنگاپور به پیروزی رسید.

انتخابات رسمی سال ۲۰۲۰

انتخابات سراسری سنگاپور در روز جمعه ۱۰ ژوئیه ۲۰۲۰ برگزار شد. این چهاردهمین دوره انتخابات پارلمانی سنگاپور است که از زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۶۵ به شیوه رای‌گیری نخست نفری برگزار می‌شود و تمامی شهروندانی که ۲۱ سال سن یا بالاتر دارند در این رأی‌دهی اجباری شرکت کردند. این انتخابات هجدهمین انتخابات سراسری سنگاپور و سیزدهمین دوره از زمان استقلال این کشور به‌شمار می‌رود. مهمترین حزب اپوزیسیون دولت فعلی سنگاپور "حزب توسعه سنگاپور" است که سال ۲۰۱۹ فعالیت خود را آغاز کرد. "لی هسین لونگ" نخست‌وزیر سنگاپور از حزب حاکم اقدام مردمی، به رغم همه‌گیری کرونا ویروس، خواستار برگزاری انتخابات پارلمانی زودهنگام شد. 

احزاب سیاسی سنگاپور 

حزب حاکم (حزب اقدام مردمی) که از سال ۱۹۵۹ در قدرت است و هم‌اکنون توسط نخست‌وزیر، لی هسین لونگ رهبری می‌شود. حزب پیشرو اپوزیسیون، حزب کارگر سنگاپور به ریاست پریتام سینگ (سیاستمدار سنگاپوری)، با کسب شش کرسی منتخب و سه عضو غیر منتخب مجلس را به دست آورد. در مجموع ۱۰ حزب اپوزیسیون، حزب حاکم را در انتخابات سال گذشته به چالش کشیدند. 

مهمترین حزب اپوزیسیون دولت کنونی سنگاپور حزب توسعه سنگاپور  است که سال گذشته فعالیت خود را آغاز کرد.