به گزارش ایرنا از گذشته‌های دور تاکنون برونداد تفکرات سیاسی که در قالب عملی به شکل انتخابات نمود داشته فرهنگ سیاسی یک جامعه را شکل می‌داد این فرهنگ سیاسی از نسلی به نسل دیگر یا از نهادی به گروه‌های مختلف جامعه انتقال پیدا می‌کرد تا شرایط تداوم و حیاتش را در دوره‌های مختلف حفظ کند.
یکی از گروه‌هایی که در انتقال بین نسلی فرهنگ سیاسی دارای اهمیت و به قول جامعه‌شناسان نقطه عطف محسوب می‌شوند کودکان هستند این جامعه‌شناسان معتقدند که شخصیت سیاسی هر فردی خصوصاً از طریق آموزش والدین، خانواده و مدرسه به ویژه در دوران طفولیت کسب و پرورش داده می‌شود.
یکی از با اولویت‌ترین و اصلی‌ترین عرصه‌ها برای بروز و یادگیری رفتارهای مهم سیاسی و اجتماعی در کودکان و اهمیت و ارزش یافتن انتخاب سرنوشت به دست خودشان مشارکت آنان در انتخابات است.
هر چند انتخابات شورای دانش‌آموزی در مقیاسی تجربه انتخابات را به کودکان و نوجوانان می‌آموزد اما اگر به سطح واقعی‌تر و حساستر جامعه رجوع شود هر انتخاباتی می‌تواند یک الگو یادگیری برای کودکان و مشخص‌کننده رفتار انتخاباتی آنان در آینده باشد.
با توجه به نزدیک شدن به روزهای حساس انتخابات اینبار با در نظر گرفتن سوژه کودکان و یادگیری اجتماعی‌شان در این فرایند ملی به سراغ چند تن از روانشناسان، جامعه‌شناسان و والدین کودکان رفتیم تا این موضوع را تبیین و بررسی کنیم.
رفتار انتخاباتی در نسل‌های آینده
سینا آشوری کارشناس جامعه‌شناسی معتقد است که پدر و مادر نخستین الگوهای آموزش برای کودکان محسوب می‌شوند و گفت: گروه‌های مرجع رفتاری یعنی همان والدین با نحوه انتخاب و عمل به یکسری هنجارها در انتخابات گوناگون به صورت مستقیم و غیرمستقیم آن را به کودکانشان انتقال می‌دهند.
او ادامه داد: هر کنشی برای درونی شدن در افراد نیاز است که از دوران کودکی شروع شود و انتخابات نیز از این موضوع مهم مستثنی نخواهد بود.
این کارشناس جامعه‌شناسی تصریح کرد: درست است که در کنار والدین، مدرسه و سایر مکان‌هایی که کودک در آن جامعه‌پذیر می‌شود در رفتار انتخاباتی دارای اهمیت است اما همچنان خانواده یکه‌تاز این عرصه خواهد بود.
آشوری خاطرنشان کرد: البته میزان دانش اجتماعی و سیاسی اعضای خانواده بر کیفیت یادگیری فرایند انتخابات کودکان دارای تاثیر است و چه بسا والدینی با قدرت انتخاب‌های ضعیف و رفتارهای تخریبی نه تنها الگویی برای یادگیری کودکان در فرایند انتخابات نباشند بلکه اثر سایر گروه‌های مرجع مانند مدرسه را نیز خنثی می‌کنند.
فرنوش سلطانی روانشناس حوزه کودکان نیز با بیان اینکه با نگاه روان شناختی، رأی دادن به عنوان یک رفتار سیاسی، همان ابراز نگرش اجتماعی در حوزه عمل سیاسی است گفت: یکی از عوامل تعیین‌کننده رفتار سیاسی در انتخابات که کاربرد زیادی دارد مدل الگو گیری بوده که در دوران کودکی بیشترین مرکزیت را داراست.
او ادامه داد: آموزش مهارت‌های اجتماعی نظیر انتخابات بر سطح توانایی نظریه ذهن و انواع رفتارهای اجتماعی کودکان در جهان ذهنی آینده‌شان بسیار اثرگذار خواهد بود.
انتخابات پیش رو و فرصت‌های والدین
خانواده آقای دوستی با کودک هفت ساله‌شان در شهر زاهدان زندگی می‌کنند پدر این خانواده در رابطه با انتخابات و چیزهایی که در این رابطه به فرزندشان گفته‌اند بیان کرد: ما معمولا در خانه از انتخاب‌هایمان و دلایل انتخاب‌شان می‌گوییم تا فرزندمان را با نحوه گفت‌وگو و استدلال منطقی در این زمینه آشنا کنیم.
مرتضی دوستی افزود: برای انتخابات پیش‌رو قصد داریم فرزندمان را با خود به پای صندوق های رای ببریم تا از نزدیک مردم و افرادی که در آنجا هستند را ببیند.
خانواده فرامرزی که دختر ۹ ساله‌ای دارند نیز معتقدند: ما همیشه به فرزندمان می‌گوییم که انتخابات چه تاثیر در سرنوشت جامعه دارد.
مریم فرامرزی مادر این خانواده به خبرنگار ایرنا گفت: زمانی که محتوای تلویزیونی در رابطه با انتخابات متناسب باشد از کودکمان دعوت می‌کنیم در کنارمان بنشیند اینگونه او زودتر می‌داند که در آینده چگونه انتخاب کند.
آینده و کودکان
ساختن جهان آینده در دست افرادی است که خود را با تمام مختصاتش بروزرسانی کرده باشند اگر کودکانی تربیت شوند با اعتماد به نفس که از رفتارهای انتخاباتی معقول برخوردار باشند مطمئنا در آینده تحث تاثیر هیچ واژه یا حرف اغواگرایانه قرار نخواهند گرفت و برعکس این مهم هم امکان‌پذیر است.
این نکته ضروری است که تربیت اجتماعی به ویژه یادگیری فرایند انتخاباتی و رفتار انتخاباتی در کودکان سرنوشت یک ملت را در جهان آینده مشخص می‌کند و این مهم چیزی است که کشورهای توسعه‌یافته هیچ زمانی از آن غافل نبوده و نیستند.
