وی عضو فعال انجمن آزادی زن و بعدتر عضو اتحادیه اجتماعی و سیاسی زنان (WSPU) بود و در راستای کسب حقرای زنان میکوشید. او چندبار هنگام حضور در تجمعهای زنان درحالیکه روی ویلچر بود بازداشت شد. در ۱۹۱۱ وی شاخه گرینویچ WSPU را تاسیس کرد و به عنوان نخستین دبیر آن در تظاهرات موسوم به «جمعهسیاه» شرکت کرد. پلیس او را در این راهپیمایی بازداشت کرد. دادگاهی در الد بیلی در ۱۹۱۳ وی را به هشت ماه زندان محکوم کرد. او در دادگاه از حقرای زنان دفاع کرد. او در زندان اعتصاب غذا کرد اما مقامات به وی و سایر طرفداران حقرای زنان بهزور غذا خوراندند. وضع سلامت وی رو به وخامت گذاشت و در نهایت دو هفته بعد مقامات به ناچار وی را آزاد کردند. بیلینگهارست در جریان یک نشست عمومی در مارس۱۹۱۳ در وستهمپستد سخنرانی کرد و در ۲۴ می همان سال خود را به دروازههای کاخ باکینگهام زنجیر کرد. وی از نمایندگان طرفداران حقرای زنان در جریان دادخواهی نزد شاهجورج پنجم در سال ۱۹۱۴ بود. هرچند او بازداشت نشد اما دو پلیس مرد به عمد ویلچر او را هل داده و وی را نقش بر زمین کردند. در نهایت بیلینگهارست پس از آن که پارلمان بریتانیا طی قانون۱۹۱۸ حقرای زنان را به رسمیت شناخت، به فعالیت سیاسی خود پایان داد. وی در ۲۹ جولای ۱۹۵۳ در بیمارستانی واقع در تویکنم درگذشت.
