به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، ایران دومین دارنده منابع گاز طبیعی دنیا است. تولید پایدار گاز طبیعی در کشور برای تامین نیاز سوخت خانه‌ها، صنایع، نیروگاه‌ها و برخی خودروها بسیار ضروری است. میعانات گازی یکی از محصولات فرعی است که به همراه استخراج گاز طبیعی از میادین گازی تولید می‌شود و تولید آن به همراه گاز نیز اجتناب‌ناپذیر است.

در حال حاضر ظرفیت پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌های داخل جوابگوی استفاده از همه میعانات گازی تولید شده در کشور نیست. صادرات این ماده ارزشمند به دلیل قیمت‌های خرید پایین نوعی مفت‌فروشی است. البته با اعمال تحریم‌ها صادرات میعانات نیز دیگر امکان‌پذیر نیست. از طرفی ذخیره‌سازی میعانات گازی با هزینه‌های چشم‌گیر و خطرهای امنیتی و زیست محیطی همراه است.  مثلا کرایه 4 ماهِ هر نفتکش ذخیره‌ساز میعانات گازی برابر با ارزش ذاتی این محصول می‌شود. در نتیجه الان کشور با یک سوال جدی روبرو است، اینکه با توجه به ضرورت تولید گاز و تامین سوخت پایدار بخش‌های مختلف، با میعانات مازاد تولیدی از میادین گازی چه باید کرد؟

راهکار اصولی حل مشکل میعانات گازی، پالایش و فرآورش این ماده در داخل کشور و تبدیل آن به فرآورده‌های ارزشمند شیمیایی و سوختی است. در صورت انجام اصلاحات لازم در طرح پالایشی سیراف، احداث این واحدها می‌تواند به‌طور کامل تهدید ذخیره‌سازی میعانات را  به فرصت تولید ثروت برای کشور تبدیل کند.

پالایشگاه میعانات گازی سیراف در سال 94 کلنگ‌زنی شد. نزدیکی این طرح به منابع تولید میعانات گازی و آب‌های آزاد از جمله مزایای این طرح است. رهبر انقلاب نیز سال گذشته ساخت مجتمع پالایشگاهی سیراف را از جمله بخش‌هایی اولویت‌دار برای موضوع جهش تولید نام بردند.

هرچند طرح سیراف تاکنون پیشرفت‌هایی داشته اما بار اصلی ساخت آن به دلیل عدم تامین مالی بر زمین مانده‌است. سال گذشته این پالایشگاه به ظرفیت 240 هزار بشکه در روز از وزارت نفت مجوز خوراک گرفت. در این بین اعطای تنفس خوراک به این پالایشگاه، فرصتی برای بهره‌مندی از مزایای قانون پتروپالایشگاه‌ها است.

علاوه بر این جذابیت‌هایی که تنفس خوراک برای پروژه ایجاد می‌کند زمینه جذب سرمایه‌های مردمی را فراهم کرده و بدین صورت مشکل تامین مالی این طرح نیز حل می‌شود. با توجه به اهمیت موضوع ذکر شده ضروری است، صندوق توسعه هرچه زودتر مجوز تنفس خوراک این طرح مهم را بدهد.

انتهای پیام/ب