آقا کریم در زمین مسابقه هم دنبال انجام دادن کارهای اضافه نبود، درست مثل دوران مربیگری که از همان ابتدا تکلیف خودش را روشن کرد و گفت: « من به سرمربیگری فکر نمی‌کنم.» بعد از گذشت سال‌ها، باقری همچنان این جمله را تکرار می‌کند و هواداران پرسپولیس هم به این عادت کرده‌اند که باقری را با وظایفی متفاوت روی نیمکت سرخ‌ها ببینند. او در این سال‌ها نشان داد جزو آن دسته از کمک‌هایی نیست که دنبال گرفتن جای سرمربی باشد و بی‌جهت نیست که با مربیان مختلفی که به او اعتماد کامل داشتند، همکاری کرد. هر چند باقری در این سال‌ها بیشتر خودش را در درگیری‌های کنار زمین به عنوان یک ناجی نشان داده ولی تاکید می‌کند که هرگز این کار را دوست ندارد. باقری که مدت‌ها سکوت کرده بود حرف‌های جالبی زده است. صحبت‌های باقری را می‌خوانید.
بازی‌ها واقعا پرفشار هستند و فصل هم طولانی شده است. هر کاری هم انجام دهیم که این موضوع تاثیر منفی در تیم نداشته باشد، این موضوع امکان‌پذیر نیست. این فشردگی با خستگی و مصدومیت بازیکنان همراه می‌شود و کار مربیان را هم برای حفظ تیم سخت می‌کند. انتظار ما از مسئولان فدراسیون فوتبال سازمان لیگ این است که در برنامه‌ریزی بازی‌ها عملکرد بهتری داشته باشند. نمی‌دانم چرا در اوایل فصل هر ۸ یا ۹ روز یک بار بازی می‌انداختند، بهتر بود در آن زمان برنامه‌ریزی بهتری انجام می‌دادند تا حالا اینقدر کار تیم‌ها سخت‌تر نشود. از طرفی دوباره لیگ به دلیل انجام بازی‌های ملی یک ماه تعطیل شده است. برنامه‌ریزی سازمان لیگ واقعا غلط است و بازی‌ها تا اواسط مرداد ماه ادامه خواهد داشت. یک ماه بعد از اتمام لیگ هم باید در ادامه مسابقات لیگ قهرمانان آسیا به میدان برویم و متاسفانه بازیکنان ما هیچ فرصتی برای استراحت کافی ندارند.
همه بازی‌ها سخت و حساس است و هر بازی هم شرایط خودش را دارد. خوشبختانه در چند سال اخیر اتفاقات خوبی برای پرسپولیس رخ داده و این به‌خاطر تلاش فوق‌العاده بازیکنان بوده است. هر چند از بیرون صحبت‌هایی می‌شود و مسائلی رخ می‌دهد که این تلاش‌ها زیر سوال برود ولی با این حال تیم ما می‌جنگد تا این راه را تا رسیدن به قهرمانی ادامه دهد. از طرفی همه می‌دانند که باشگاه هم با چالش مالی مواجه است، در این چند ماه پول‌ها و درآمدهایی که به باشگاه رسید صرف پرداخت بدهی به بازیکنان و مربیان خارجی شد که این موضوع شرایط مالی تیم را هم سخت کرد. با تمامی این مشکلات بچه‌ها شاهکار کردند و امیدوارم در این فصل هم قهرمان شویم.
سپاهان یک رقیب جدی است، ضمن اینکه استقلال هم کماکان برای قهرمانی شانس دارد. چیزی قابل پیش‌بینی نیست ولی تمام هدف ما این است که با یک انرژی خوب بازی‌ها را ادامه دهیم و بازیکنان پرسپولیس در این چند سال نشان دادند که می‌توانند کارهای بزرگی انجام دهند. امیدوارم در پایان لیگ هواداران را خوشحال کنیم.
آنها در مرحله گروهی نشان دادند که تیم خوبی هستند و چون از کشور تاجیکتسان هستند نباید تصور کنیم که بازی آسانی در پیش داریم. ما در این جام هم به قهرمانی فکر می‌کنیم و حالا باید ببینیم شرایط چگونه پیش می‌رود.
در مورد داربی برخی از نفرات دو تیم دعوت شدند و حداقل توضیحات‌شان را ارائه دادند ولی سید جلال حسینی را دعوت نکردند. مگر می‌شود با فیلم یا عکس بازیکنی را محروم کرد و من نمی‌دانم دلیل محرومیت سید جلال چه بوده است. کسی که عامل شروع درگیری بود هم یک جلسه محروم شد و حسینی را هم یک جلسه محروم کردند. اگر آن شوت به سمت نیمکت ما زده نمی‌شد درگیری خاصی رخ نمی‌داد، من پشت سید جلال حسینی بودم و دیدم که او نسبت به برخی اتفاقات واکنش نشان داد و شروع‌کننده نبود.
اصلا دوست ندارم درون یا کنار زمین یا بیرون زمین دعوا شود و من هم دنبال جدا کردن باشم. به هر حال گاهی اوقات فشار و حساسیت بازی‌ها بالا است و ممکن است خون به مغر بازیکنان نرسد. من وظیفه دارم در آن لحظات بازیکنان خودمان را آرام کنم تا تیمم ضرر نکند. شما دیدید که سید جلال محروم شد، آیا واقع بازیکنی داریم که جانشین او کنیم؟ وقتی این اتفاقات حاشیه‌ای رخ می‌دهد ما هم مجبوریم که تیم را جمع کنیم ولی علاقه‌ای ندارم که تنش ایجاد شود.
خیر، من دنبال سرمربیگری نیستم و به این قضیه فکر نمی‌کنم. سرمربیگری کار سختی است و وقتی یک نفر می‌پذیرد که چنین پُستی را قبول کند باید از هر لحاظ آمادگی‌اش را داشته باشد. باشگاه و دوستان هم لطف دارند که می‌گویند کنار تیم باشم و همیشه هم تلاش می‌کنم تا وظایف خودم را انجام دهم.
من در این سال‌ها با مربیان مختلفی کار کردم و سعی کردم وظایفم را انجام دهم. مربیگری با بازیگری فرق دارد، وقتی اسم من کمک مربی است این برایم عار نیست که فلان کار را انجام دهم چون کمک به سرمربی و کمک به تیمم یک موضوع مهم است و باید اندازه خودم کاری کنم که کار سرمربی هم راحت باشد. اگر فردا به من بگویند از پرسپولیس برو ناراحت نمی‌شوم و به عنوان یک هوادار تیم را تشویق می‌کنم، هیچ وقت هم دنبال پُست و مقام نبودم.
متاسفانه در فضای مجازی یاتفاقات خوبی رقم نمی‌خورد و خیلی‌ها نمی‌دانند باید یک‌سری چیزها را عایت کنند. من که زیاد اهل مجازی نیستم و صفحه اینستاگرامم توسط پسرم کنترل می‌شود و اگر قرار باشد تبریک یا تسلیتی بگویم، این موضوع را به پسرم می‌گویم. ما باید یاد بگیریم که چگونه به اسطوره‌ها احترام بگذاریم و قدرشان را بدانیم. آیا واقعا در فوتبال ایران بازیکنی مثل علی دایی با این شخصیت بین‌المللی پیدا می‌کنید؟ آیا نظیر مهدوی‌کیا، عابدزاده، خداداد یا علی کریمی پیدا می‌کنید؟ واقعا این نفرات با این سابقه درخشان چرا نباید در فوتبال ما فعالیت کنند و چرا نباید دنبال آنها برویم؟ وقتی چنین نفراتی در فوتبال ما نباشد و از آنها استفاده نکنیم، نتیجه‌اش می‌شود همان چیزی که الان در فدراسیون فوتبال و خیلی از باشگاه‌ها می‌بینیم.
سید جلال چرا باید خداحافظی کند؟ او شرایط خیلی خوبی دارد، خیلی خوب تمرین می‌کند و با این شرایط چرا نباید بازی کند. به نظر من سید جلال فصل بعد هم می‌تواند بازی کند و به پرسپولیس کمک کند. اینطور بازیکنان در دنیای فوتبال بازیکنان خاصی هستند که تعداشان کم است. بازیکنانی مثل سید جلال می‌تواند به هر تیمی کمک کنند.
من زمانیکه فوتبال بازی می‌کردم اصلا به این فکر نمی‌کردم که قرار است چند بازی انجام دهم و چند گل بزنم، اینطور هم نبود که گل‌ها و بازی‌های ملی‌ام را بشمارم. من عاشق فوتبال بازی کردن بودم، من عاشق فوتبال بودم و از بازی کردن لذت می‌بردم. در سن ۲۸ سالگی هم از تیم ملی رفتم چون دیگر انگیزه این کار را نداشتم ولی خیلی‌ها این کار را نمی‌کردند.
در آن سال‌ها اردوها، تمرینات و بازی‌ها فشردگی زیادی داشت و من هم احساس کردم که دیگر انگیزه کافی را ندارم و احساس می‌کردم که خالی شده‌ام. من دیگر لذت نمی‌بردم و به همین دلیل از تیم ملی کنار فتم تا جایم را به جوان‌ترها بدهم.
الان دیگر نمی‌توان در مورد پشیمانی حرف زد چون تصمیمی بود که در ان مقطع گرفتم.
همه همینطور فکر می‌کنند که اگر زمان به عقب برگردد خیلی از تصمیم‌هایشان را عوض می‌کنند و یک ورزشکار یا فوتبالیست هم می‌تواند چنین تصمیمی داشته باشد. اگر می‌خواستم بازی‌های ملی را ادامه دهم واقعا وضعیتم خوب بود.
