«محسن میرجانی» در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا ضمن تبریک هفته میراث فرهنگی و اشاره به اهمیت توجه به میراث فرهنگی ملموس، شفاهی و ارزشمند ایران، تصریح کرد: برخی از رویدادها نسبت به ارزش، یک روز تعریف شده در تقویم دارند ولی این نباید منحصر به همان روز باشد چرا که باید به گونه‌ای دغدغه‌مند به عنوان یک چالش مهم مطرح شود.
سرپرست سابق میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اردکان با ابراز تاسف از شرایط اقتصادی و مشکلات بودجه‌ای اداره میراث فرهنگی اردکان گفت: میراث فرهنگی اردکان از نظر اعتبار و بودجه به شدت در مضیقه است تا جایی که هزینه امورات جاری مثل قند و چای و بنزین وسایل نقلیه برای ماموریت‌ها هم گاهی از جیب شخصی پرداخت می‌شود و نمی‌دانم با این مشکلات عدیده به کجا خواهیم رسید!
وی به نبود توازن بودجه و اعتبار این نهاد در طول مدت فعالیتش اشاره کرد و افزود: با توجه به مشکلات اقتصادی کشور، چند سالی است که موضوع مالی، مشکلات عدیده‌ای را برای مجموعه میراث فرهنگی از جمله فعالیت‌های مرمتی، حفظ و حراست از آثار تاریخی و فرهنگی آن ایجاد کرده است.
وی تصریح کرد: البته از نگاهی دیگر که فقط از میراث توقع داشته باشیم که به عنوان متولی یک موضوع فراگیر و ملی به نام هویت جمعی و تاریخی و اصالت بخش جامعه حراست کند، توقع زیادی است چرا که باید کلان‌تر به این مسئله نگاه کنیم زیرا حوزه میراث فرهنگی محدود به این نگاه با اداره دولتی خاصی نمی‌شود و همه دستگاه های مرتبط باید دست در دست هم داده و در حفاظت و نگهدرای آثار میراث کهن به یکدیگر یاری رسانند.
سرپرست سابق میراث فرهنگی اردکان حال و روز کشور در زمینه میراث فرهنگی به خصوص استان یزد و اردکان را مطلوب ندانست و گفت: با توجه به تعدد آثار و بافت‌های تاریخی فرهنگی که در شهرها روستاها و بیابان‌ها و همین محدوده بخش‌های شهرستان اردکان پراکنده شده است، متاسفانه برخی کم توجهی‌های فرهنگی و همچنین مشکلات و عوارض طبیعی دست به دست هم داده که منجر به از بین رفتن و در دست تخریب قرار گرفتن این آثار ارزشمند شده است.
میرجانی ادامه داد: تخریب هایی که براساس بلایای طبیعی و توسط عده ای نا آگاه در حال انجام است، ایام سخت و پردرد و رنجی را در پی دارد و قطعاً دنباله‌دار و سریالی تکرار خواهد شد.
رئیس پایگاه پژوهشی اردکان یادآور شد: با این رویکرد و نگاه به چشم انداز آینده، برای سال‌های بعد و حفظ و حراست بهتر از آثار تاریخی و فرهنگی این طلب می‌شود که از بخشی نگری و بروکراسی ادرای خارج شویم و آثار تاریخی و میراث فرهنگی را بعنوان یک هویت جمعی مورد توجه قرار دهیم و در فهرست موضوعات کلان شهر بدان توجه کنیم.
وی تصریح کرد: ما باید با یک خردجمعی کمک‌کننده در مسیر حفظ آثار و تاب آوری و مقاوم سازی مجموعه های ارزشمند در مقابل بلایای طبیعی و انسانی تلاش نماییم.
میرجانی در بحث آگاهی بخشی جامعه نیز تقویت باورمندی مردم و توجه به ارزش‌های میراث فرهنگی از طریق کمک های سمن ها و سازمان های مردم نهاد غیردولتی فعال در حوزه میراث فرهنگی را مهم ارزیابی کرد و افزود: البته موضوع تاثیرگذاری منفی بیماری عالم گیر کرونا بر موضوع گردشگری را نباید فراموش کرد چرا که با چشم انداز روشنی که در مسیر گردشگری در حال شروع بود انگیزه مضاعفی برای مالکان خانه‌های تاریخی برای فعالیت بیشتر بوجود آمد اما کرونا بسیاری از انگیزه ها را کاهش داد اما امیدواریم تا با رونق گردشگری در استان‌های یزد این معظل بزرگ را نیز پشت سر بگذاریم.
این باستان شناس، انتظارات مردمی از میراث فرهنگی را منوط به داشته‌های آن عنوان کرد و ادامه داد: موضوع دیگری که بسیار مهم است بحث حفظ میراث فرهنگی استان در نحوه قراردادها و هزینه کرد اعتبارات قطره چکانی است که در این دوسال قطع شده است.
میرجانی گفت: باید با پروژه های پیمانکاری مقابله کرد، چرا که این پروژه های پیمانکاری سم مهلکی برای آثار تاریخی و فرهنگی است.
وی تصریح کرد: تعریف طرح‌های پیمانکاری ضرر زیادی برای میراث فرهنگی دارد و پیمانکاران هرچند که از استادکار خبره و مطرح استفاده نمی‌کنند، بیشتر هم به دنبال حاشیه سود و منفعت خود هستند که باید از نظر قانونی نیز این موضوع پیگیری شود.
این کارشناس حوزه میراث از وزارتخانه و دیوان محاسبات خواست تا با بررسی وضعیت موجود به این واقعیت برسند که اعتبارات را در استان‌های مثل استان یزد صرف فعالیت‌های امانی و تهیه مصالح سنتی کنند که با توجه به تجربه‌ای که در استان یزد و شهرستان‌های آن انجام شده در طی چندسال حداقل چندبرابر بازخورد خواهد داشت.
مبدع طرح و حرکت جهادی «داما»، خاطرنشان کرد: در کنار این اقدام و توجه به استادکارانی که پروژه های امانی را به بهترین شکل اجرایی می کنند، استادکاران جوان می توانند در کنار استادکاران خبره پرورش یابند و در آینده شاهد پرورش نیروهای میراث دوست فنی خواهیم بود.
میرجانی افزود: در مساله استادکاران، یک میراث معنوی و شفاهی مورد توجه است که متاسفانه به غیر از چند استادکار کهنسال در اردکان ذخیره ای برای آینده نداریم که خود یک تراژدی خطرناک و مصیبت باری است.
وی تاکید کرد: در تغییر نگرش در میراث فرهنگیِ حال حاضر باید میراث ملموس بعنوان حاملان و حامیان معنوی آن که استادکاران خبره و جامعه محلی به شمار می روند تداوم پیدا کنند.
رئیس پایگاه پژوهشی اردکان از رسانه‌ها و مسئولان خواست تا در این زمینه لایحه یا یپشنهاد این موضوع را به گوش مسئولان وزارت میراث برسانند تا اولویت و تفکیکی برای هزینه کرد بودجه محدود میراثی، در زمینه تعریف نیروی امانی، و بخشی در زمینه تامین مصالح و در کنار آن استفاده از خودیاری دهیاری و بخشداری ها که خود زمینه اشتغال زایی محلی و علاقه مندانی را در این زمینه بوجود می آورد اختصاص دهند.
میرجانی با اشاره به اهمیت موضوع توجه به موزه‌ها، افزود: اردکان علارغم داشتن داده های ارزشمند مادی و معنوی تاریخی هیچ نمایشگاه آبرومندی در این حوزه ندارد و باید در زمینه ظهور و بروز حمایت های صنایع با این نگاه و رویکرد مسئولیت پذیری، در زمینه تقویت موزه ها مثل موزه مردم شناسی اردکان که در کشور نمونه است و دیگر نمونه موزه های فرهنگ، فرش و ومفاخر را در کنار ارزشمندی آنها که در وضعیت بغرنج و خطیری قرار دارند، نجات داد.
این باستان شناس در پایان با اشاره به شعر سعدی که گفت: بناهای آباد گردد خراب / ز باران وز تابش آفتاب با ابراز امیدواری از نگاه بهتر جامعه به میراث فرهنگی از مسئولان شهرستان و استان خواست تا این اداره را به حال خود رها نکنند!
انتهای پیام
