وضعیت موجود کشور با گرانی ها و مشکلات اقتصادی و معیشتی دیگر بر کسی پوشیده نیست . بسیاری از مردم مقصر اصلی این وضعیت را دولت حسن روحانی می دانند و معتقدند دولت در 8 سال گذشته نتوانست به وعده های خود عمل کند و کارنامه خوبی از خحود به جای نگذاشته است.
اخیرا عطریانفر از چره های اصلی حزب کارگزاران از عملکرد حسن روحانی دفاع کرده است. وی در پاسخ به این سوال که آیا روحانی اصلاح طلب است اعتراف کرده که حسن روحانی رویکردی اصلاح طلبانه دارد.
وی همچنین گفته کارنامه روحانی به پای اصلاح طلبان است و اعلام کرده که جوانمردی حکم میکند پا روی حق نگذاشت و به خاطر اتفاقاتی که خارج از اراده دولت بر روحانی تحمیل و بر سر او آوار شد، دفاع کرد.
عطریانفر در بخش دیگری از سخنانش در واکنش به اینکه آیا کارگزاران حزبی سرکوب گر است بیان داشته که اصلاح طلبان هر کجا کم می آورند به کارگزاران اتهام می زنند.
سخنان اخیر عطریانفر که مصاحبه ای مفصل بوده نشان می دهد که اختلافی شدید میان سلیقه های مختلف فکری اصلاح طلبان به وجود آمده است.
اصلاح طلبان که هم در سال 1392 و هم در انتخابات سال 1396 به عنوان حامی اصلی حسن روحانی در انتخابات موجبات پیروزی وی را فراهم کردند پس از روی کار آمدن دولت دوازدهم ساز جدایی خود را کوک کردند تا کارنامه روحانی به پای آنها نوشته نشود.
آنچه در دولت روحانی مشهود است اینکه اکثریت این دولت را کارگزارانی ها و دیگر نیروهای سیاسی اصلاح طلب شکل دادند و توان و مدیریت اجرایی این جریان سیاسی حالا برای مردم واضح و روشن بوده و نتیجه آن مشکلات امروز اقتصادی کشور است.
کارگزارانی ها در سالهای اخیر سعی داشته اند نقش پدرخوانده را در جریان اصلاح طلب بازی کنند و حالا نیروهای جوان این جریان سیاسی زیر بار بازی های سیاسی تکنوکرات های پیر نمی روند.
مشخصا در انتخابات آینده بسیار بعید است که اصلاح طلبان بتوانند با وحدت به میدان بیایند اما همین موضوع نباید باعث دلخوشی اصولگرایان باشد.
آنچه امروز بیش از هر زمانی اهمیت دارد اینکه مردم در انتخابات 1400 باید به شکلی آگاهانه به کاندیدایی رای دهند که نتیجه عملکرد و کارنامه وی وضع امروز کشور نباشد.
برای گذر از وضع موجود و رفتن به وضع مطلبوب نیاز به رئیس جمهوری دلسوز و انقلابی است تا بتواند با به کارگیری ظرفیت داخلی کشور، چرخ های اقتصادی را به حرکت درآورده و مشکلات را مرتفع کند.
