حجت‌الاسلام آیت عادلی‌نژاد امروز، ۲۴ آذرماه در نشست کارگروه اسلامی شدن دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با طرح این پرسش که انقلاب اسلامی در سال ۵۷ به دنبال چه چیزی بود که به پیروزی رسید؟ بیان کرد: تحلیل‌هایی که غربی‌ها نسبت به انقلاب مطرح می‌کنند آن را یکی از مردمی‌ترین انقلاب‌های جهان معرفی کرده‌اند. در این جا این سؤال پیش می‌آید که چه اتفاقی افتاد که همه اقشار جامعه حرکت و خیزشی را با نام انقلاب شکل دادند؟
به گزارش ایسنا، وی بیان کرد: ملت ایران دارای تاریخ پرعظمتی است و هر ایرانی در ذهنیت خود دورانی را به عنوان روزهای پرافتخار می‌شناسد. در دو قرن اخیر جامعه ایرانی تجربیاتی همراه با شکست و خدشه‌دار شدن روح عزت یک ملت را داشته و از این رو به دنبال نسخه‌ای از تعالی بر مبنای فرهنگ خود است.
عادلی‌نژاد افزود: اندیشمندان غربی می‌گویند توسعه سرنوشت محتوم همه ملت‌ها است. مردم دنیا در توسعه دو روش را دنبال می‌کنند؛ اولین راه آن است که بشر هر آنچه که از گذشته به عنوان فرهنگ را با خود به دنبال داشته واگذارد و به شیوه مدرن و به‌روز زندگی کند و فرهنگ خود را همچون خرده‌فرهنگ ببیند و یا اینکه همچنان به شکل سنتی گذشته مسیر خود را ادامه دهد. آنچه که ملت ایران به دنبال آن بود، راه سوم است. راهی که همه گذشته را پشت سر نگذارد و به فرهنگی که با فرهنگ او همخوانی ندارد، هم تن ندهد.
مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز گفت: پیش از انقلاب اسلامی توسعه ایران همزمان با کره جنوبی آغاز شد اما تفاوتی جدی میان این دو جریان وجود دارد. وقتی که کره توسعه به معنای غربی را آغاز کرد، هیچ واکنشی از سوی اقشار جامعه نشان داده نشد. اما توسعه به معنای غربی در ایران واکنش‌های اجتماعی را به دنبال داشت. یعنی نسخه نظام گذشته مطلوب ضمیر ناخودآگاه و روح حاکم بر اجتماع ایران نبود و واکنش آنها در قالب انقلاب برای ساختن مدل مطلوب بروز یافت.
وی بیان کرد: به نظر می‌رسد شاخص شخصیت الگوی ایرانی معاصر فردی همچون شهید چمران باشد که در علم و دانش و اخلاق و دین سرآمد است. دغدغه‌ای که در سند اسلامی شدن دانشگاه‌ها مطرح شده، تمنایی است که جامعه در طول چند قرن آن را دنبال می‌کند. دانشگاه اسلامی به این معنا نیست که در دانشگاه مسجد و نمازخانه داشته باشیم. دانشگاه اسلامی به دنبال آن است که از پیشرفت و تعالی استفاده کرده، در مسیر دانش حرکت کند اما فرهنگ حاکم بر جامعه را مورد توجه و مدنظر قرار داشته باشد.
انتهای پیام
