به گزارش اقتصادنیوز، فراسیس فوکویاما، نظریه‌پرداز علوم سیاسی پس از انتخابات اخیر در آمریکا در مقاله‌ای با عنوان «پوسیده تا مغز استخوان» در نشریه فارن افرز از ۲بحران نوظهور و خطرناک در آمریکا پرده بر‌می‌دارد؛
نخست، فناوری‌های جدید ارتباطی که به روند "محو شدن بنیان‌های مشترک حقیقی برای سنجش دموکراتیک" کمک کرده‌اند ، و دوم، آنچه پیش‌تر "اختلاف‌های سیاسی بین دو جناح آبی و قرمز" بود، به دوپارگی هویت فرهنگی تبدیل شده است.
فوکویاما در بخشی از استدلال‌های خود برای مورد دوم می‌نویسد: یکی از تحولاتی که بطور قابل ملاحظه‌ای قطبش را در کشور تعمیق کرده، تغییر موضوع مورد اختلاف از مباحثه‌های سیاسی به منازعه‌های هویتی است ... در واقع قبایل سیاسی از احزاب سیاسی پیشی گرفته‌اند و این بیشتر در حزب جمهوری‌خواه و به ویژه با ظهور ترامپ پدیدار شد ... جمهوری‌خواه دیگر نام یک حزب مبتنی بر ایده‌ها یا سیاست‌ها نیست، بلکه بیشتر چیزی شبیه فرقه است.
فوکویاما با نهایت تأثر می‌گوید با وجود همه رفتارها و رخدادهای قبل و بعد از انتخابات اخیر، باز هم "ده‌ها میلیون نفر به او رأی داده‌اند و همچنان از او حمایت می کنند، نه به این دلیل که از ایده دموکراسی بدشان می‌آید، بلکه چون در خیال خود در حال دفاع از دموکراسی در مقابل حزب دموکراتی که انتخابات ریاست جمهوری را دزدیده است، هستند."
مدعای فوق درباره اینکه جمهوریخواهان حامی ترامپ "در خیال خود در حال دفاع از دموکراسی در مقابل حزب دموکراتی که انتخابات ریاست جمهوری را دزدیده است، هستند"، احتمالاً بیشتر ناظر بر بدنه اجتماعی جمهوریخواهان آمریکا –شامل روستاییان، سفیدپوستان مسیحی و افراد با تحصیلات کم- است. اما حتی اگر این گزاره درباره نیت درونی مقامات رده بالای حزب جمهوری‌خواه هم صادق باشد، نتیجه یکی است؛ سران حزب جمهوری‌خواه از اختیارات خود برای تضعیف پایه‌های جمهوریت استفاده می‌کنند، تا مگر به این روش، خروجی دموکراسی آمریکا، چیزی جز نتیجه مد نظر آن‌ها نباشد. بعد از جورجیا، حالا نوبت به تگزاس رسیده است.
نیک کوراسانیتی، خبرنگار نیویورک‌تایمز در این زمینه گزارش داده است که جمهوریخواهان دسترسی رای دهندگان را در شهرهای تگزاس هدف قرار می‌دهند، اما مناطق روستایی را نه. در انتخابات گذشته در هوستون، مقامات انتخاباتی در میانه یک پاندمی، روش های خلاقانه ای را برای تسهیل دسترسی رأی‌دهندگان از گروه‌های متنوع اجتماعی پیدا کردند. و رکورد مشارکت بی‌سابقه‌ای ثبت شد. اکنون جمهوری خواهان این اقدامات را هدف گرفته اند.
رای گیری بیست و چهار ساعته یکی از گزینه هایی بود که شهرستان هریس برای کمک به دسترسی رای دهندگان به صندوق برای ساکنان ارائه کردند. همچنین رأی‌گیری آنلاین و از طریق پست فعالانه مورد استفاده قرار گرفت. گزینه های جدید دیگری برای تسهیل رأی دادن متناسب با نیروهای کار متنوع این شهرستان در شرایط شیوع کرونا در بزرگترین شهرستان تگزاس فراهم شد و در مقایسه با سال 2016 تقریبا 10 درصد به میزان مشارکت مردم افزوده شد. نزدیک به 70 درصد از رای دهندگان ثبت نام شده رأی دادند، و یک گروه ویژه علی‌رغم تلاش های گسترده دریافتند که هیچ مدرکی مبنی بر تقلب وجود ندارد.
با این وجود حالا جمهوری خواهان در تکاپوی یافتن تدابیری از طریق مجلس قانونگذاری ایالتی هستند تا زمینه‌های شکل‌گیری چنین مشارکت گسترده ای را از بین ببرند. هدف اصلی دو لایحهomnibus (در اینجا بیشتر به معنای عام یا توده مردم) از جمله یک مورد که مجلس احتمالاً در هفته آینده تصویب می‌کند، این است که این شهرستان تقریباً از هر توسعه‌ای که در سال 2020 برای تسهیل رأی‌دهی اعمال کرده است، عقب نشینی کند.
این لایحه ها تگزاس را به یکی از سخت ترین ایالت های کشور برای رای دادن تبدیل می کند. و اینها نمونه بارزی از تلاش جمهوری خواهان برای لغو دسترسی به رأی گیری در شهرهای غنی از دموکرات ها و مناطق پرجمعیت مانند آتلانتا و شهرستان ماریکوپا در آریزونا است. در حالی که این لوایح در مناطق روستایی و کم‌جمعیت که متمایل و متکی به حزب جمهوری خواه هستند تأثیر بسیار اندکی در میزان مشارکت و اساساً تسهیل رای‌دهی ایجاد خواهد کرد.
به نظر می‌رسد جمهوریخواهان تگزاس از تکرار سناریوی ایالت جورجیا وحشت دارند. ایالتی که با چرخش تاریخی به سمت حزب دموکرات، تأثیر بسیار بزرگی بر نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری و سنا گذاشت. تگزاس بزرگترین پایگاه ایالتی حزب جمهوری خواه در سال‌های اخیر با رشد جمعیت مردم شهرنشین و کاهش فزاینده فاصله محبوبیت حزب دموکرات و جمهوری خواه شده. روندی که در صورت ادامه می‌تواند کابوس آبی جورجیا را به خواب تگزاس همیشه قرمز رنگ بیاورد.
