داود بهبودی روز دوشنبه در نشست علمی تخصصی رویکردها، روشها و تجارب موفق برنامهریزی، افزود: نخستین و مهمترین مولفه توسعه، توسعه اجرایی و مهمترین نهاد ضروری برای توسعه کشورها، دستگاه اداری لایق است.
وی گفت: ایران هشت سال زودتر از ژاپن، ۱۴ سال زودتر از کره جنوبی، پنج سال زودتر از چین و سه سال زودتر از هند تدوین قانون برنامه برای توسعه ملی را آغاز کرده اما هنوز برخی از مهمترین اهداف توسعه ملی مثل رشد صنعتی پایدار، صادرات کالاهای صنعتی، رفاه عمومی و عدالت اجتماعی، محقق نشده است.
وی اظهار کرد: سنت طولانیتر برنامهنویسی توسعه در ایران در مقایسه با اغلب کشورهای تازه صنعتی شده، نتوانسته به رفع چالش توسعه نیافتگی کمک چندانی کند.
رییس سازمان مدیریت و برنامهریزی آذربایجان شرقی، تجدید نظر در فرایند و ساختار نظام برنامهریزی در ایران را ضروری دانست و گفت: تجربه موفق و ناموفق سایر کشورها میتواند در این راستا راهگشا باشد.
بهبودی با اشاره به تجارب موفق برنامه ریزی کشورهای ژاپن، کره جنوبی، چین، هند و مالزی ادامه داد: هیچ کشور پیشرفتهای در جهان وجود ندارد که با پیاده سازی اقتصاد، بازار آزاد و حذف مدیریت دولتی بر بازار به پیشرفت رسیده باشد.
وی توضیح داد: پیشرفت فرایندی است که طی شدن آن مستلزم داشتن برنامه مشخص و دقیق درباره وضع مطلوب، اشراف کامل دولت بر وضع موجود و برقراری یک رابطه هوشمند بین دولت و بخش خصوصی برای انتقال از وضع موجود به وضع مطلوب است.
بهبودی خاطرنشان کرد: طرحهای توسعه در ایران به دلیل تکیه بیش از حد بر فرایند برنامهریزی سنتی دچار فرسایش محتوا شدهاند و پشتوانه علمی و اجرایی مطمئنی ندارند و در نتیجه کمتر توانستهاند در دستیابی به هدفهای خود موفق باشند و این خود دلیلی بر الزام بازتعریف مجدد از فرایند برنامهریزی است.
